بررسی و بهبود یک روش مسیریابی چند پخشی در شبکه های بی سیم موردی

شبکه های موردی متشکل از گره های سیار هستند که از طریق پیوندهای موقتی به هم وصل می شوند. این گره ها برای ارسال پیام ها به فواصل دور از گره های میانی استفاده می کنند. مسیله مهم در این مدل ارتباطی متحرک بودن گره ها است که باعث عدم پایداری و تغییر مکرر توپولوژی شبکه می شوند. در نتیجه مسیریابی در چنین شبکه هایی از اهمیت ویژه ای برخوردار است. از آنجایی که استفاده از مسیریابی تک پخشی باعث تاخیر در ارسال بسته ها و استفاده ناکارآمد از پهنای باند می گردد، لزوم استفاده از مسیریابی چند پخشی مطرح می شود. در این مقاله ضمن بررسی الگوریتم های چند پخشی دراین شبکه ها اصلاحاتی بر روی یکی ازالگوریتم های چند پخشی به نام MAODV صورت گرفته که باعث بهبود آن در نرخ تحویل بسته های داده در مقصد و تاخیر انتها به انتهای گره ها گردیده و نتایج شبیه سازی شده آن ارایه شده است.

کلیدواژه ها:

شبکه های موردی ، پروتکل های مسیریابی ، پروتکل MAODV و مسیریابی چند پخشی