حق داشتن وکیل در نظام حقوقی ایران

حق داشتن وکیل، یکی از جلوههای بنیادین حقوق شهروندی به شمار میرود و از مهمترین شروط فرایند دادرسی عادلانه است و رعایت آن عدالت را تامین میکند. طرح داشتن وکیل در تمام اسناد حقوق بشری چه در سطح جهانی و چه در سطح منطقه ای شناسایی شدهاست و در قوانین داخلی اکثر کشورها به عنوان یکی از حقوق اساسی برای برقراری یک محاکمه عادلانه و تضمینی برای حفظ حقوق متهم است. این حق سبب می گردد تا افراد با داشتن حق سپردن فرایند دادرسی به وکیل، مطمین گردند تا به تمامی حقوق خود رسیدهاند. در ایران، حق داشتن وکیل درچندین ماده ی قانونی مطرح شده و اصل الزامی بودن آن در کلیه ی مراحل دادرسی در قوانین عادی و اساسی کشورمان پذیرفته شده است، به طوری که در مراحل مختلف دادرسی این حق به متهمان داده شده است تا افراد با داشتن وکیل، به خوبی از پس دفاع از خود در تمامی مراحل دادرسی برآیند. حق داشتن وکیل اثرات بسیار مثبتی را برای متهم و هم برای مسیولان قضایی در طی تصویب خود داشتهاست. در این نوشتار روش توصیفی و استفاده از کتابها و مقالاتی که در این خصوص تدوین شده است به بررسی این حق میپردازیم تا ببینیم قانون ایران چگونه این حق را پوشش دادهاست و چه اثرات مثبتی را دربردارد.

کلیدواژه ها:

وکیل ، حق داشتن وکیل ، حقوق ، عدالت ، دادرسی