چگونه توانستم مشکلات خواندن دانش آموز پایه سوم را بهبود بخشم

مدت های طولانی دانش آموزانی را که در یادگیری یک یا چند درس مشکلات جدی داشتند با اصطلاحات معلول ادرکی، آسیب دیده مغزی و آسیب دیده عصبی معرفی می کردند. با توجه به یافته های جدید در مورد یادگیری، در سال 1963 جمعی از متخصصین، اصطلاح ناتوانی های یادگیری را جایگزین اصطلاحات قبل کردند از آنجا که واژه ناتوانی اصطلاحات دیگری مثل ناتوانی جسمی یا ناتوانی ذهنی را تداعی می کند، یعنی ناتوانی هایی که تبدیل به توانایی کامل نمی شوند، اصطلاحی مایوس کننده می نماید و به نظر می رسد اگر اصطلاح اختلالات یادگیری و یا مشکلات یادگیری به کار گرفته شود، مناسب تر باشد.میثم دانش آموز پایه سوم در خواندن بسیار ضعیف است ولی در دروس دیگر مشکل خاصی ندارد. او در کلاس ناآرام به نظر می رسد و با همکلاسی های خود زیاد سازگاری ندارد و زود از جا در میرود و عصبانی می شود. گاهی انقباض ناگهانی یا پرش عضله دارد و با بچه های دیگر دعوا میکند.معلم وی از عدم توجه و حواس پرتی دانش آموز سر کلاس ناراضی بوده و گفتند: وقتی روی صندلی نشسته، خود را تکان میدهد و رفتارش سریع تغییر میکند. در هنگام تدرسی غالبا توجهی به کلاس و آنچه در آن میگذرد ندارد و موقع پرسش کلاسی یا حرف زدن نگران به نظر میرسد و دستپاچگی شدید از خود نشان می دهد و لجوج و بهانه گیر است .دانش آموز اسباب و وسایل مدرسه یا وسایل دوستان را خراب نمی کند، در ضمن مادر او نیز شکایتی از رفتار بی نظمی، شبادراری و یا پرخاشگرانه ی کودک به مدرسه گزارش نکرده اند. رفتارهایی مثل ناخن جویدن که نشان دهنده ی استرس و اضطراب باشد در رفتار او دیده نمی شود. در ضمن در کلاس تلاشی برای جلب توجه معلم ندارد.برای بهبود وضعیت خواندن میثم در گام اول اقدامات تشخیصی نظیر: مصاحبه با معلم، مصاحبه با والدین، گرفتن آزمون هوش ریون، تشخیص افتراقی بررسی غلبه طرفی و با توجه به شواهد فوق به بررسی تشخیص نوع اختلال یادگیری و تشخیص علل احتمالی بروز اختلال و ارایه و اجرای راه های درمان اقدام نمودم.بعد از گذشت سه ماه به بررسی وضعیت خواندن میثم پرداختم که دچار بهبود اساسی شده بود.

کلیدواژه ها:

اختلالات ، یادگیری ، خواندن ، دانش آموز ، مشکلات