بررسی تاثیر موقعیت جریان ورودی و حضور بافل بر میزان بازدهی تانک های ته نشینی با استفاده از مدل فاز گسسته DPM

امروزه یکی از مشکلات واحدهای صنعتی در تماس با آب، از جمله لولهها و دیگهای بخار، وجود املاح موجود در آب است. این املاح به تدریج باعث رسوب گزاری در دیگها و کاهش بازدهی حرارتی میگردد. برای حذف این املاح از آبهای صنعتی، فرایندهای پیش تصفیه ی صورت میگیرد، که از تجهیزات اساسی فرایندهای تصفیه میتوان به تانکهای ته نشینی اشاره کرد. پژوهش حاضر شبیه سازی عددی در حوزه جریانهای چندفازی در تانکهای ته نشینی با استفاده از مدل فاز گسسته میباشد. در این پژوهش پارامترهای مهم در تانک ته نشینی از جمله ورودی تانک ته نشینی و حضور بافل در شرایطی که ذرات تزریق شده به داخل تانک به صورت غیر همسان میباشند، بررسی شده اند. نتایج نشان میدهند که در حالت که ورودی تانک در پایین قرار دارد بازدهی تانک ته نشینی 70.33 % است و بیشترین مقدار خواهد بود. همچنین وجود بافل تحت تاثیر مکان ورودی تانک میباشد و در حالتی که ورودی تانک در بالا قرار دارد باعث بهبود عملکرد تانک ته نشینی به میزان 5.2 % میگردد. همچنین در این پژوهش بازدهی تانک تهنشینی برای قطرهای مختلف به تفکیک بیان شده است و نشان داده شده است برای ذرات با قطر بیشتر از 50 میکرون تانک ته نشینی مورد مطالعه بازدهی 100 % دارد.

کلیدواژه ها:

تانک ته نشینی ، مدلسازی فاز گسسته ، ورودی تانک ته نشینی ، بافل ، بازدهی