ارزیابی جوانه زنی برخی از ژنوتیپ های عدس تحت تنش خشکی

تنش خشکی مهمترین تنش غیر زیستی در کاهش تولید محصولات گیاهان زراعی در جهان به شمار میرود. جوانه زنی و سبز شدن سریع بذر، یک عامل مهم تعیین کننده عملکرد نهایی گیاهان است. به منظور بررسی اثرات تنش خشکی بر جوانه زنی برخی از ژنوتیپهای عدس آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی با سه تکرار اجرا گردید. عامل اول ژنوتیپ های عدس که شامل 4 ژنوتیپ Lc 8310 ؛ Lc 9389 ؛ Lc 9391 ؛ Lc 8324 و عامل دوم شامل سطوح مختلف تنش خشکی (صفر یا شاهد، 3-؛ 6-؛ 9-؛ 12- و 15- بار) بود. تعداد بذرهای جوانه زده به صورت روزانه ثبت، درصد و سرعت جوانه زنی محاسبه شد. هیچ یک از ژنوتیپ ها در پتانسیل 15- بار، جوانه زنی نداشتند و لذا سطح فوق از آزمایش حذف شد. نتایج حاصل از تجزیه واریانس نشان داد که تنش خشکی، تاثیر معنی داری بر درصد و سرعت جوانه زنی و طول ریشه چه ژنوتیپهای عدس دارد. درصد و سرعت جوانه زنی تمام ژنوتیپ های مورد بررسی در مواجه با تنش خشکی نسبت به شرایط مطلوب کاهش نشان داد. تنش خشکی میزان و سرعت انجام فرآیندهای متابولیکی و فیزیولوژیکی لازم برای جوانهزنی را تحت تاثیر قرار میدهد. ژنوتیپ Lc9391 رتبه اول و ژنوتیپ Lc9389 رتبه دوم و ژنوتیپ 8324 LC رتبه سوم و ژنوتیپ 8310 LC رتبه چهارم را در درصد جوانه زنی، سرعت جوانه زنی و طول ریشه چه دارا بودند.