حوض ها قلب معماری سنتی ایرانی

بناها و فضاهای مصنوع باعث جدایی ما از طبیعت می شوند تا از سویی ما را از بعضی عوامل طبیعی حفظ کنند و از سویی دیگر درجای خود گویای قلمرو انسانی باشند و این خصوصیت باعث می شود تا کالبدمان به یک شکل بیگانه تبدیل شوند که اگرچه مطلوبمان بوده است، اما کیفیتی سرد و مصنوعی دارد. پس نیاز به نوعی پیوند معماری و طبیعت دیده میشود که این موضوع در هنر معماری و باغ سازی ایرانی بوسیله عنصر آب که به نوعی مقدس، ارزشمند و کمیاب ترین عنصر طبیعی بوده است حاصل شده است. این استفاده به نوعی بوده است که پیوند معماری و منظر پیرامون از طریق این عامل مشترک حاصل شده است و فضای حوض و حوضخانه که بدین منظور شکل گرفته است به نوعی فضایی واسطه و نیمه باز و باز مابین فضای باز و بسته یا داخل و خارج است.هدف از این پژوهش شناساندن عوامل موثر در معماری سنتی ایران و به کار گیری آن در کالبد و روح معماری معاصرمان می باشد.

کلیدواژه ها:

حوض ، آب ، معماری سنتی ، پاکی