بررسی سیاست خارجی دولت احمدی نژاد از منظر سازه انگاری

این نوشتار بر آن است تا برای سیاست خارجی دوره احمدی نژاد از منظر نظریه سازه انگاری، تبیینی ارایه کند. در حالیکه به طور سنتی نظریه های واقع گرا و لیبرال در تبیین و تحلیل سیاست خارجی و روابط بین الملل، رواج و مقبولیت داشته اند، پاره ای نظریات جدید تر مانند نظریه سازه انگاری در ارزیابی جنبه های پیچیده تری مانند ابعاد معنایی، نمادین و هنجاری سیاست خارجی، کفایت بیشتری دارند. از آنجا که سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران به طور عام و سیاست خارجی احمدی نژاد به طور خاص، دارای محتوایی است که از منظر واقع گرایی یا لیبرالیسم و بر اساس منافع مادی ملموس قابل تبیین نیست، رویکرد سازه انگاری را به منزله چهارچوبی نظری به منظور بررسی مسایل عمده فراروی سیاست خارجی ایران در دوران احمدی نژاد مورد استفاده قرار می دهیم و استدلال می کنیم، تفاوت و تقابل هنجاری و معنایی ایران با بازیگران عمده بین المللی، مانعی بر درک متقابل و حل و فصل چالش های موجود بر سر روابط تهران و قدرت های جهانی بوده است.

کلیدواژه ها:

سازه انگاری ، سیاست خارجی ، ابعاد هنجاری و معنایی ، منافع مادی ، چالش های فرامادی