تحلیلی بر مدیریت محیط زیست با تاکید بر مدیریت پسماندها در سکونتگاه های روستایی ایران یک مطالعه مقطعی در بخش شاهو؛ شهرستان روانسر

امروزه مضرات ناشی از پسماندها چه به صورت مایع یا جامد و چه در شهرها یا روستاها، یکی از مهم ترین چالش های کره خاکی به شمار می رود. مدیریت بهینه پسماندها، ضمن کاهش مضرات آن، زمینه را برای بازیافت و استفاده مجدد فراهم می آورد. در جوامع روستایی کشورمان مدیریت پسماندها برعهده مدیران روستایی (شورا و دهیار) می باشد. هدف از پژوهش حاضر تحلیل و بررسی میزان رضایتمندی روستاییان بخش شاهوی شهرستان روانسر از عملکرد مدیران روستایی در مدیریت پسماند است. پژوهش حاضر از نوع توصیفی تحلیلی بوده که جهت گردآوری داده ها از روش اسنادی و پیمایشی (پرسشنامه و مصاحبه با ساکنین روستایی) استفاده گردید. نمونه مورد مطالعه با استفاده از روش نمونه گیری طبقه ای و به وسیله فرمول کوکران 361 نفر محاسبه شد. ابزار جمع آوری اطلاعات در این مطالعه پرسشنامه محقق ساخته بود که روایی و پایایی (ضریب الفای کرونباخ 0/78 و 0/731 =KMO) لازمه را داشتند. همچنین، جهت تجزیه و تحلیل داده ها از نرم افزار SPSS و آزمون های مربوطه از جمله تحلیل عاملی، تحلیل همبستگی و رگرسیون چند متغیره استفاده گردید. یافته های پژوهش نشان داد مهم ترین عامل در میزان رضایت روستاییان از عملکرد مدیران روستایی در مدیریت پسماند، عامل پرسنل است. به طور کلی حدود 62 درصد روستاییان سطح رضایتمندی کم و بسیار کم، 30 درصد سطح رضایتمندی متوسط و حدود 8 درصد سطح رضایتمندی زیاد و بسیار زیادی از عملکرد مدیران روستایی در مدیریت پسماند داشته اند. همچنین، نتایج رگرسیون چند متغیره نشان داد که سه مولفه تعداد پرسنل، رضایت از شیوه حمل و نقل و رضایت از شیوه جمع آوری بیشترین تاثیر را بر سطح رضایتمندی روستاییان از عملکرد مدیران روستایی در مدیریت پسماند را دارند.

کلیدواژه ها:

محیط زیست ، رضایتمندی ، پسماند ، مدیران روستایی ، شهرستان روانسر