بررسی تفکرات معماری زمینه گرا در بافت سنتی ایران (نمونه موردی: سرای وکیل الذوله کرمانشاه)

معماری سنتی ایران همواره به عنوان حد غایت معماری همساز با اقلیم شناخته می شده، مردم هر منطقه ساختمان ها را با توجه به شرایط و امکانات و کمبودهای محیط اطراف خود طراحی می کردند. این نگرش به معماری را امروزه در غالب معماری زمینه گرا می شناسیم که در آن توجه به شرایط محیط اطراف دراولویت اصلی برای روند طراحی قرار می گیرد و بسیاری آن را کاملترین و بهترین تفکر در طراحی می دانند، در حالی که ایرانیان این نگرش در معماری را سال ها پیش به بهترین شکل در طراحی خود به کار برده اند. ما در این مقاله به روش تحقیق میدانی و گردآوری اطلاعات، ارتباط یکی از بناهای تاریخی و شاخص شهر کرمانشاه (سرای وکیل الدوله) را با معماری زمینه گرا بررسی کنیم و نقاط ضعف و قوت آن را در این تفکر معماری مورد آزمون قرار دهیم.

کلیدواژه ها:

زمینه گرایی ، معماری سنتی ، سرای وکیل الدوله ، بازارسنتی