فضاهای شهری و عوامل موثر بر ارتقای حیات جمعی

گسترش روزافزون شهرها و افزایش جمعیت ساکن در آنها در دهه های اخیر به افت کیفیت فضاهای شهری منجر شده است. این فضاها که زمانی کانون تعاملات اجتماعی برای بافت های مسکونی پیرامونشان به شمار می رفتند، امروزه به مجراهایی عبوری و فاقد فضاهای شهری را به فضاهایی گمشده طراحی نشده و جدا مانده از سیل فعالیت عابران در شهر تبدیل کرده است. پاسخگویی بهنیازهای اجتماعی انسان و تامین فرصت های لازم در زمینه کسب تجارت اجتماعی وی، مستلزم وجود فضا و قرارگاه کالبدی است و فضای عمومی ظرفیتی عظیم در پاسخ به این جنبه از حیات انسان در جوامع شهری محسوب می شود. از اینرو با توجه به این ظرفیت عظیم فضای عمومی از یکسو و تاکید بر بعد اجتماعی انسان و فضا از دیگر سو، تحقیق حاضر با روش گردآوری اطلاعات به صورت کتابخانه ای توصیفی- تحلیلی به بررسی عوامل و مولفه های فضاهای شهری امن موثر بر ارتقاء و تداوم حیات جمعی خواهد پرداخت. نتایج حاکی از آن است که در میان عوامل انسانی و مکانی موثر بر ارتباط هرچه بیشتر افراد با محیط پیرامون خود عواملی نظیر دسترسی و نفوذ پذیری، ایمنی و کیفیت کاربری ها و پراکندگی آنها در بافت شهری، ایمنی و کیفت مسکن، تراکم ساختمانی، اندازه و فرم، عوامل بصری بعد اجتماعی مکان، از جمله عوامل تاثیر گذار بر فرایند اجتماع پذیری، بیشتر و ارتقاء حیات جمعی درون فضاهای عمومی می باشد.

کلیدواژه ها:

فضای عمومی ، تعاملات اجتماعی ، فضای شهری ، حیات جمعی ، عوامل کالبدی