تاثیر سختی و گیرداری اتصال مفصلی در رفتار قاب های بادبندی فولادی

رفتار اتصالات تیر به ستون، در تحلیل و طراحی سازههای فولادی با فرض ایده آل به یکی از دو حالت، گیرداری کامل و یا مفصلی کامل مدلسازی میشوند. فرض گیرداری یا مفصلی کامل برای رفتار اتصالات، مراحل تحلیل و طراحی را به مقدار قابل توجهی ساده میکند، لیکن این ساده سازی و واکنش سازه ایدهآل شده، با واقعیت اختلاف زیادی دارد. برای یافتن رفتار واقعی اتصالات در سازههای فولادی مناسب است مقدار سختی اتصال محاسبه و در تحلیل سازه های فولادی در نظر گرفته شود. در این پژوهش بطور اجمال، بر روی سختی اتصال مفصلی با ورق گاست و اثر آن بر روی سازه تحقیق شد. ابتدا برنامه ABAQUS با یک نمونه آزمایشگاهی که نتایج آن موجود بود، اعتبار سنجی شد و نشان داده شد که نتایج برنامه ABAQUS در حد قابل قبولی میباشد، سپس سختی اتصال تیر به ستون با ورق گاست، توسط برنامه ABAQUS استخراج گردید و بعد یک قاب از ساختمان شش طبقه که با برنامه ETABS محاسبه و طراحی شده بود، در دو حالت یکی با اتصال مفصلی و دیگری با اتصال دارای سختی (استخراج شده از برنامه (ABAQUS در برنامه OPENSEES به صورت خطی شبیه سازی شده و با یکدیگر مقایسه شدند. بررسی انجام شده به وضوح نشان داد که اتصال مفصلی فوق، سختی دورانی دارد. همچنین بررسیهای انجام شده در این مطالعه نشان داد، که مقدار سختی این نوع اتصال در تغییرشکل قاب تاثیر کمی و در نیروی محوری ستونهای قاب تاثیر نسبی داشت.

کلیدواژه ها:

اتصال مفصلی ، سختی اتصال ، سختی دورانی ، ورق گاست