معماری ترکیه در گذر زمان از سنت به مدرنیسم

روزگار مدرن همراه با موضوعاتی مانند رنسانس و انقلاب صنعتی است و برخی نیز نقطه آغاز آن را همراه با آغاز صنعتی شدن می دانند. مدرنیته روزگار پیروزی خرد بر باورهای اسطوره ای، دینی و اخلاقی است .روزگار رشد علم و فلسفه نقادی؛ خردباوری و تلاش برای بخردانه کردن هر چیز؛ شکستن عادت های اجتماعی و باورهای سنتی .گرایش به هویت و تلاش برای دستیابی به یک معماری باهویت، جریانی کلیدی در معماری معاصر کشورهای اسلامی به شمار می رود. معماری ترکیه با توجه به دستاوردها و فرهنگ پویایی که دارد هرگز از ریشه ها و مبانی سنتیش دست نکشیده است و همچون فرهنگ امروز آن ، که مصداقی است از یک فرهنگ ترکیبی سنتی، همزمان با پذیرش امکانات مدرن ، ضمن حفط ریشه ها ، در ساختاری منسجم، هویت ملی و سنتی خود را تداوم بخشیده است .مطالعه فرهنگ و هنر ترکیه و تداوم سنت آن تا دوران مدرن و پس از آن ، نشان دهنده ی پایداری هویت فرهنگی و معماری ترکیه است. در این مطالعه از تحقیق توصیفی -تحلیلی و تاریخی- تفسیری استفاده شده است. چارچوب نظری حاکم بر پژوهش نیز بر پایه شناخت ریشه های معماری سنتی ترکیه و همچنین نحوه ی به کارگیری این ریشه ها در معماری مدرن و در واقع تقابل بین معماری سنتی و مدرن در این کشور است تا بتوان از الگو های مستخرج شده در این تحقیق در سایر سرزمین های مشابه استفاده کرد. نتایج پژوهش نشان می دهد که معماران معاصر ترکیه تمام تلاش خود را برای ایجاد یک معماری مدرن با توجه به آمیزه های سنتی انجام داده اند که میتوان نمود آن را در معماری معاصر این کشور مشاهده کرد.

کلیدواژه ها:

سنت ، مدرنیسم ، معماری ترکیه