بررسی ارجحیت هویت فرهنگی بر اقلیم در معماری براساس الگوهای خارجی و داخلی با رویکردی کاربردی (نمونه موردی تربت جام)

سخن را از شهر و اقلیم آغاز می کنیم، تا بدان جایی که این دو عنصر انسان ساخت و طبیعی ارتباط تنگاتنگی را نسبت به هم حفظ کرده و هویت متفاوتی را رقم می زند. هویت شهری و پیوندهای آن با ریشه های چندین ساله خود، عواملی که سبب پیدایش شهر می شوند و عواملی که به تحکیم هویت شهر کمک می کنند و همچنین بررسی مسایلی که جایگاه خود را در طول دوره های متمادی از دست داده و سعی بر برچیدن هویتی جدید و القایی بر شهر می شود. هدف تاکید بر طراحی محیط های متناسب با فرهنگ جامعه است. فضاهایی که بتوانند بازتابی از نظام ذهنی افراد بوده و رفتار مطلوب را به مردم متذکر شوند. چرا که آنچه که مردم یک جامعه را با همه ی تفاوت های قومی و نژادی و گویشی و دینی و مذهبی و اقلیمی گرد هم می نشاند و از آنان ملتی واحد می سازد همین فرهنگ و تاریخ و زبان و مفاخر ادبی و تاریخی مشترک است. در سراسر جهان حفاظت از این گونه هویت که بر ارزش تاریخی جامعه می افزاید از اهمیت ویژه ای برخوردار است چرا که میراث مشترک متعلق به تمام افراد آن جامعه بوده و حفاظت از آن نیز مستلزم برچیدن استراتژی های اساسی که مورد توجه مسیولین می بایست قرار بگیرد. در این روش که از نوع توصیفی تحلیلی است، داده ها و مولفه ها براساس بازدیدهای میدانی و مطالعات کتابخانه ای اسنادی مورد بررسی قرار گرفته است. نتایج بررسی ها نشانگر عدم استفاده از فرصت های مناسب در بافت به دلیل فقدان برنامه ریزی و ضعف مدیریتی است ، یافته های تحقیق حاکی از آن است که با در نظر گرفتن نقاط قوت و با بهره جستن از فرصت های موجود در منطقه می توان استراتژی هایی مبنی بر احیا هویت فرهنگی جامعه و پیشبرد فرآیند توسعه شهری در این راستا صورت گیرد. نوسازی بافت فرسوده و تاریخی و انتخاب عناصر مدرن شهری جهت احیا شهر از آیتم های مورد بحث در این تحقیق است.

کلیدواژه ها:

هویت فرهنگی ، اقلیم ، احیا هویت ، عناصر مدرن ، تربت جام