تحلیلی بر مهمترین عوامل موثر در تاخیر پروژه ها با رویکرد AHP فازی (مطالعه موردی: پروژه سازمان عمران و بازآفرینی فضاهای شهری شهرداری شیراز)

تخمین هزینه و زمان واقعی اجرای پروژه یکی از دغدغه های مدیران پروژه است. اصولا در قراردادهای پیمانکاری که شامل مجموعه ای از فرآیندها و فعالیت های اجرایی همگن می باشد، نمی توان مدت پیمان را ثابت و غیر قابل تغییر فرض نمود و تاخیر در پروژه ها به دلیل پیچیدگی خاص آنها امری غیرقابل انکار است. همچنین به دلیل رابطه مستقیم میان زمان و هزینه اجرای پروژه، افزایش زمان اجرا اغلب منجر به افزایش هزینه ها می شود.در پژوهش حاضر با استفاده از روش دلفی و مشاوره با خبرگان و کارشناس اجرایی پروژه های شهرداری شیراز عوامل موثر بر بروز تاخیرات پروژه های سازمان انتخاب گردیدند. سپس با تدوین پرسشنامه ای هدفمند که در آن از منطق فازی استفاده شده به جمع آوری اطلاعات در جامعه آماری که شامل جمعی از کارشناسان و مدیران پروژه تقاطع غیر همسطع معلم بود پرداخته شد. تیوری مجموعه های فازی که یکی از رویکردهای این پژوهش ، برای مواجه با حالات غیر دقیق است. گرچه مسایل و سیستم هایی که توسط تیوری فازی توصیف می شوند، پدیده هایی مبهم و نامعلوم می باشند اما ماهیت تیوری فازی یک تیوری دقیق به حساب می آید. با توجه به پرسشنامه محقق ساخته به بررسی و اولویت بندی عوامل موثر در ایجاد تاخیر در اجرای پروژه های شهرداری شیرازپرداخته می شود و جهت تحلیل نتایج از روش AHP فازی و ماتریس مقایسات زوجی استفاده گردیده است. همچنین عوامل مذکور در حالت قطعی نیز با نرم افزار Expert Choise اولویت بندی شده اند. نتایج حاکی از آن است که عامل برآورد نامناسب هزینه و عدم تخمین صحیح آن ها به عنوان مهمترین عامل ایجاد تاخیر در اجرای پروژه های شهرداری شیراز و عامل ضعف پیمانکار به عنوان کم اهمیت ترین عامل می باشد. در نهایت راهکارهای لازم با توجه به نتایج پژوهش ارایه گردیده است.

کلیدواژه ها:

عوامل تاخیرزا ، منطق فازی ، ماتریس مقایسات زوجی