مقایسه تطبیقی نظام عدالت کیفری اطفال درایران وافغانستان

مطالعه و بررسی الگوشناسانه موضوعات نه تنها به تبیین نظام مند تحولات آن موضوعات مدد می رساند، بلکه زمینه شناخت چگونگی تحولات و دگرگونی های مفهومی و معنایی مسایل مورد بررسی را نیز فراهم می نماید. عدالت کیفری اطفال با توجه به موضوع مورد مطالعه، آن رفتارهای پرخطر و جنایی کودکان و نوجوانان نیز جایگاه آسیب پذیر و غالبا آسیب دیده آن ها موضوع تامل ها و سیاست گذاری های متفاوتی واقع شده است، به نحوی که گونه های مختلف پاسخ دهی به بزه و بزهکاری را نیز تجربه کرده است بی تردید گزینش مدل مطلوب مپاسخ به بزهکاری اطفال، اگرچه براساس منابع الهام بخش سیاست گذاری جنایی در قلمرو ملی صورت می پذیرد، آشنایی به گونه های پاسخ های مذکور و آثار و نتایج آن خالی از فایده نخواهد بود در این تحقیق، بی آنکه در مقام بررسی الگوی غالب بر سیاست کیفری، جنایی ایران و افغانستان ناظر بر اطفال بزهکار باشیم و یا در اندیشه تجویز الگویی خاص در این باره باشیم، به تبین مهم ترین گونه های پاسخ دهی به بزهکاری اطفال و بیان مختصر برخی آثار و نتایج ان می پردازیم.

کلیدواژه ها:

عدالت کیفری اطفال ، رفاه ، الگوی عدالت کیفری ، حداقل مداخله ، عدالت ترمیمی ، مدیریت خطر