ارزیابی عوامل تاثیرگذار بر سطح سرویس پیاده رو با استفاده از روش AHP و TOPSIS

درک درست و شناسایی عوامل موثر در تعیین سطح سرویس محدوده های گذر عابرین پیاده یکی از عوامل مهم و اساسی در ایجاد محیطی آرام و ایمن جهت عبور عابرین پیاده و درنتیجه افزایش سهم مد پیاده روی در سفرهای شهری است. به طور کلی روش های مختلفی برای تعیین سطح سرویس و کیفیت عبور و مرور عابرین پیاده در گذرگاه های عرضی و طولی وجود دارد. بر اساس تحقیقات پیشین، فاکتور های تعیین سطح سرویس معبر گذر عابر پیاده در سه گروه اصلی پارامترهای ترافیکی، پارامترهای مرتبط با هندسه، محیط و مشخصات محل عبور و پارامتر های مرتبط با حر کت عابر پیاده طبقه بندی می شوند. در این مقاله این فاکتورها براساس پنج شاخص راحتی، ایمنی و امنیت، جذابیت، دستر سی و سرعت و زمان سفر ارزیابی و نمره دهی می شوند. بدین منظور 29 فاکتور جهت ارزیابی در نظر گرفته شده است. در این تحقیق پارامترهای مذکور با استفاده از روش AHP و TOPSIS مورد ارزیابی قرار گرفته است. به این منظور پرسشگری از 35 نفر از خبرگان رشته مهندسی ترافیک دارای تجربه در حوزه عابرین پیاده انجام شد. درنهایت و پس از تحلیل اطلاعات پنج فاکتور که به ترتیب فاکتور و جود تسهیلات جهت گذر عابراز عرض، فاکتور تعداد تقاطعات و محل های تداخل عابر و سو اره در مسیر پیاده رو، فاکتور ارتباط و دسترسی مناسب پیاده روباشبکه پیاده روها فاکتورعبورسایروسایل ازمسیرپیاده رو و فاکتوردسترسی مناسب پیاده رو به سایرسیستم های حمل و نقل بیشترین نقش را دربراورد سطح سرویس پیاده رو ایفا می کنند

کلیدواژه ها:

عابرپیاده ، سطح سرویس ، .TOPSIS ، AHP