برنامه ریزی نگهداری و تعمیرات پیشگیرانه مبتنی بر تحلیل سناریو با در نظر گرفتن حالت معیوب و جامعه ناهمگن

نگهداری و تعمیرات دو مفهوم بسیار مهم و دو مقوله اساسی هستند که تحقق و عمل بدان ها موجبات بقاء و تداوم خطوط مختلف تولید و کاهش هزینه ها را فراهم می آورد. نگهداری و تعمیرات (نت) به معنای محافظت از دستگاه های فیزیکی موجود در کارخانه است. در سال های اخیر شرکت های تولیدی به سرعت در حال تغییر هستند و رقابت بین آنها افزایش یافته است. در حال حاضر با توجه به اقتصاد جهانی و چشم انداز رقابتی، شرکتها مستلزم به استفاده از سیاست نگهداری و تعمیرات به عنوان یک استراتژی برای افزایش بهره وری خود می باشند. از آن جا که بهره وری به طور مستقیم به کاهش هزینه ، بهبود در قابلیت اطمینان و در دسترس بودن تجهیزات تولید مرتبط می باشد، می توان سیاستی مطلوب جهت افزایش سهم رقابت سازمان ارایه نمود[ 1 , 2] به طور سنتی برنامه ریزی نگهداری و تعمیرات با توجه به بهره گیری تجربیات کارکنان درگیر و کتابچه تجهیز هنگام خرید انجام میشود[3]. با این حال، تجربه ممکن است محدود باشد و همچنین دستورالعمل های موجود در دفترچه های راهنمای تولید کنندگان همیشه بر اساس داده های واقعی نیستند. چرا که برخی از تولید کنندگان تجهیزات برای به حداکثر رساندن فروش و حداقل کردن سطح مسیولیت خود به مشتریان توصیه می کنند که فواصل بازرسی و جایگزینی را کوتاه کنند. بنابراین، جمع آوری و تجزیه و تحلیل قابلیت اطمینان داده ها جزء وظایف بسیار مهم در کارخانه های صنعتی می باشد. بهینه سازی سیاست نگهداری و تعمیرات مستلزم ایجاد تعادل بین هزینه های انجام فعالیت تعمیرات اضطراری و پیشگیرانه میباشد[4]. تعیین نوع فعالیت نگهداری و تعمیرات و فواصل انجام آنها به میزان شکست و هزینه انجام آن وابسته است. بنابراین استفاده از داده های کمی برای توسعه برنامه ریزی نگهداری و تعمیرات بسیار مهم است.| در حال حاضر یکی از چالش های مهم برای برنامه ریزی نگهداری و تعمیرات، تعیین زمان و نوع انجام فعالیت برای هر بخش می باشد. رایو و همکاران استفاده از رویکردهای کیفی را با توجه به عدم وجود تاریخچه اطلاعات آماری و روش هایی مناسب برای تجزیه و تحلیل داده های کمی، بهتر می۔ دانند[5]. رازنت در پژوهش خود بیان کرده است که در اکثر مدل های آماری ارایه شده در برنامه ریزی نگهداری و تعمیرات مدل های بسیار پیچیده که دور از دنیای واقعی می باشد مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته شده اند [6] از آنجایی که ارایه یک طرح نگهداری و تعمیرات بر اساس داده های کمی برای تعیین فواصل زمانی و نوع فعالیت برای یک سیستم بسیار ضروری می۔ باشد، بنابراین، برای تعیین یک استراتژی مناسب، باید دسترس پذیری، کاهش هزینه و افزایش قابلیت اطمینان و داده های مربوط به آنها با توجه به میزان شکست، به درستی و با دقت تعیین شود. به وضوح روشن است که مسایل کیفی مانند دسترسی تجهیزات، قوانین و مقررات و آموزش پرسنل نگهداری و تعمیرات نیز باید در نظر گرفته شود. | نگهداری و تعمیرات مبتنی بر قابلیت اطمینان یک روش مدیریت واحد نگهداری و تعمیرات است که در حال حاضر در صنایع تجهیزات فشرده مورد استفاده قرار می گیرد. به تازگی این روش با موفقیت در سیستم های توزیع برق [7] و شرکتهای فولاد[8] مورد استفاده قرار گرفته شده است