بررسی رابطه ی بین هوش فرهنگی و اثربخشی گروهی کارکنان آموزش و پرورش شهرستان خرم آباد

سال انتشار: 1397
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 459

فایل این مقاله در 13 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

ESCONF03_177

تاریخ نمایه سازی: 11 شهریور 1397

چکیده مقاله:

هدف: تحقیق حاضر با هدف بررسی رابطه ی بین هوش فرهنگی و مولفه های آن (فراشناختی، شناختی، انگیزشی، رفتاری) و اثربخشی گروهی در بین کارکنان آموزش و پرورش ناحیه 1 و 2 شهرستان خرم آباد در سال تحصیلی 90-1389 انجام شد. مواد و روش ها: روش پژوهش، از نوع توصیفی همبستگی می باشد جامعه آماری پژوهش شامل کلیه کارکنان آموزش و پرورش می باشد. که در مجموع 215 نفر بودند. با مراجعه به جدول کرجسی مورگان 125 نفر، شامل 30 زن و 95 نفر مرد به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند در این تحقیق دو ابزار اندازه گیری، پرسشنامه ی هوش فرهنگی ایرلی و انگ (2002) و پرسشنامه اثربخشی گروهی - فریدمن و یاربراق (1995) استفاده شد. ضریب پایایی هر دو پرسشنامه از ضریب آلفای کرونباخ به ترتیب 0/91 و 0/89 محاسبه شد داده های به دست آمده توسط نرم افزار SPSS و با استفاده از آمارهای توصیفی و آزمونهای استنباطی متناسب با نوع داده ها و متغیرها استفاده گردید. سپس متغیرهای مورد مطالعه (هوش فرهنگی و مولفه های هوش فرهنگی و اثربخشی گروهی) با استفاده از شاخص های آماری توصیفی میانگین و انحراف استاندارد مورد توصیف قرار گرفت و با استفاده از آزمون t یک نمونه ای میزان هر یک از متغییرها تعیین گردید.. یافته ها: نتایج نشان می دهد که بین هوش فرهنگی و اثربخشی گروهی در سطح خطای 0/01 معنی دار است بنابراین چنین استنباط می شود که با اطمینان 0/99 بین هوش فرهنگی و اثربخشی گروهی کارکنان رابطه مثبت و معنی دار وجود دارد. بین بعد فراشناختی و اثر بخشی گروهی در سطح خطای 0/05 معنی دار است. بین بعد فراشناختی و اثربخشی گروهی کارکنان رابطه مثبت و معنی دار وجود دارد. بین بعد شناختی و اثر بخشی گروهی معنی دار است، بنابراین چنین استنباط می شود که با اطمینان 0/99 بین بعد شناختی و اثر بخشی گروهی کارکنان رابطه مثبت و معنی دار وجود دارد. بین بعد انگیزشی و اثر بخشی گروهی معنی دار است. بین بعد انگیزشی و اثربخشی گروهی کارکنان رابطه مثبت و معنی دار وجود دارد. بین بعد رفتاری و اثربخشی گروهی در سطح خطای 1% معنی دار است. بین بعد رفتاری و اثربخشی گروهی کارکنان رابطه مثبت و معنی دار وجود دارد. نتیجه گرفته می شود که بین میانگین هوش فرهنگی، مولفه های آن و اثر بخشی گروهی کارکنان زن و مرد تفاوت معنی دار وجود ندارد. نتیجه گیری: برای بالا بردن میزان اثربخشی گروهی کارکنان از افرادی استفاده می شود که از لحاظ بعد فراشناختی هوش فرهنگی در رتبه بالاتری نسبت به سایرین قرار دارند همین طور پیشنهاد می شود با آموزش مناسب به کارکنان در جهت تقویت بعد فراشناختی هوش فرهنگی به افزایش میزان اثربخشی گروهی کارکنان منجر شود.

نویسندگان