به منظور توسعه حمل و نقل عمومی در استان مازندران BRT امکان سنجی احداث خطوط از طریق مدلسازی انتخاب گسسته

توجه به حمل و نقل عمومی پیشرفته از جمله اتوبوسرانی تندرو BRT در کشور ما در سال های اخیر بسیار مورد توجه قرار گرفته است ولی متاسفانه این حیطه توجه بیشتر برای پایتخت و برخی شهرهای بزرگ کشور محدود شده است. لذا توجه به حمل و نقل عمومی و مطالعات ارزیابی استقبال عمنو در رابطه با حمل و نقل عمومی نظیر خطوط BRT برای شهرهای نسبتا متوسط مانند شهرساری که از لحاظ جمعیتی کلان نبوده ولی با توجه به موقعیت مرکز استان بودن و سفرهای فرا منطقه ای بالایی که دارد نیاز به یک سیستم حمل و نقل عممومی کارا بودن آن ضروری است، چندان مشاهده نمی شود، در این پژوهش تلاش شده است، ارایه خطوط BRT برای شهر ساری در ارتقاء سهم حمل و نقل عمومی در مرحله تفکیک سفر شهروندان شهر ساری مورد ارزیابی قرار گیرد. بدین منظور از روش پرسشنامه بیان ترجیحات و تحلیل مدل لاجیت آشیانه ای برای بررسی انتخاب افراد از بین شیوه های سفر شامل اتوبوس BRT و سواری شخصی، استفاده شده است نتایج این تحلیل نشان می دهد که انتخاب سیستم BRT وابسته به متغیرهای خود سیستم شامل زمان تاخیر، تمیزی و راحتی بوده و نیز وابسته به متغیرهای خصوصیات فردی و اجتماعی اقتصادی شامل (تعداد وسیله نقلیه و سطح درآمد)، است.

کلیدواژه ها:

امکان سنجی ، سیستم حمل و نقل BRT ، مدل انتخاب گسسته