بررسی امنیت محیطی در فضاهای شهری از دیدگاه زنان بر پایه رویکرد CPTED

ارتقای امنیت محیطی بر اساس ادراک افراد از محیط پیرامونشان در راستای بهبود کاربرد فضاهای شهری از مهمترین رویکردهایی است که جوامع بشری در زمینه علوم اجتماعیف مدیریت و طراحی محیط به آن توجه دارند. از امنیت به عنوان دریافت عینی و ذهنی یاد می شود و ادراک آن در مردان و زنان متفاوت است و این دریافت ها بر اساس ساختار و چیدمان محیط متفاوت است و در کارایی محیط تاثیر دارد. بنابراین برای افزایش امنیت باید معیارهایی برای طراحی فضای شهری درنظر گرفت. رویکرد CPTED بر کاهش جرایم توسط طراحی محیط تاکید دارد، در واقع این رویکرد علاج واقعه را قبل از وقوع می داند. البته در قوانین این رویکرد به عامل جنسیت کمتر پرداخته شده است، چرا که این قوانین بر پایه رفتارهای جوامع غربی شکل گرفته اند. هدف از این تحقیق مشخص نمودن معیارهایی است که به احساس امنیت در رابطه با زنان می پردازد، هرچند که این دریافت ها ممکن است ذهنی بوده و وقوع خارجی نداشته باشند. در پزوهش حاضر میزان مراجعه افراد در مقاطع مختلف در سطح پارک قدس اردبیل اندازه گیری شده است و می توان بر اساس آن به میزان تفاوت حضور زنان و مردان در قسمت های مختلف پارک پی برد. همچنین بر پایه پرسش نامه ای بر پایه رویکرد CPTED از زنان خواسته شد که زمینه های کاهش احساس امنیت را در فضاهای شهری (پارک قدس اردبیل) شرح دهند. نتایج پژوهش حاصل نشان می دهد که در کشورهایی که فرهنگ و ساختار مذهبی و اعتقادی عمیق تری وجود دارد، باید رویکرد CPTED معیارهای جزیی تری را در ارتباط با زنان در شاخص های طراحی محیط لحاظ نماید تا احساس امنیت محیطی در بخش های مختلف فضای شهری به ویژه پارک ها و فضاهای گردشگری برای زنان تامین شود تا به راحتی بتوانند از فضاهای مختلف استفاده نمایند.

کلیدواژه ها:

احساس امنیت محیطی ، رویکرد CPTED ، دیدگاه زنان ، پارک قدس اردبیل