نگاهی بر نظریه واحد همسایگی (محله بریم آبادان)

این پژوهش از نوع کاربردی و دارای ماهیتی کیفی است که در آن به بررسی نظریات پیرامون طرح واحد همسایگی از بدوشکل گیری تا دوران معاصر پرداخته، روش تحقیق از نوع توصیفی- تحلیلی است، در این روش ابتدا نظریه کلرنس پریموردبررسی قرارگرفته، سپس نمونه طرح راد برن که بر اساس طرح واحد همسایگی کلرنس پری شکل گرفته با محله بریمآبادان مقایسه شده است. اطلاعات و ابعاد مرتبط با موضوع به صورت اسنادی، میدانی گردآور یشده و در انتها بهتجزیه وتحلیل یافته های حاصل از مطالعات تطبیقی این دو واحد همسایگی پرداخت هشده است. نتایج این پژوهش نشانمی دهد که نظریه واحد همسایگی پس از انقلاب صنعتی جهت اصلاح ساختار فضایی شهرها و حذف معضلات و مشکلاتشهرها و برگرداندن آرامش گذشته به آن ها بیان شده، در محله بریم آبادان نیز دو سال پس از طرح رادبرن (اولین محلهساخته شده بر اساس واحد همسایگی) اقدام به احداث محل های مسکونی جهت رفاه کارکنان انگلیسی، هندی، ایرانیشرکت نفت شد. ویژگی های طرح واحد همسایگی در محله بریم با ویژگی های محله ایرانی به گونه ای تلفیق شده کهبسیاری از محققان معاصر آبادان را نخستین شهر تلفیقی مدرن و سنتی می دانند. نظریه واحد همسایگی در 90 سالاخیر توانسته تا حد زیادی در مدیریت شهری، کاهش معضلات اجتماعی و ایجاد هویت در محلات موفق عمل کند.نظریات بسیاری پس از واحد همسایگی در جهت گسترش و بهبود آن و همچنین تلفیق آن با فن آوری های جدید ونیازهای به روز ساکنین به وجود آمده است که در همه آن ها بعد رفاه اجتماعی به چشم می خورد.

کلیدواژه ها:

واحد همسایگی ، کلارنس پری ، محله بریم آبادان ، رادبرن