تاملی بر نسبت میان تضمین حقوق اقلیت سنی و امنیت مرزهای جمهوری اسلامی ایران از منظر حقوق بین الملل

داشتن مرزهای امن از مولفه های قدرت هر کشور به شمار می آیدو امنیت مرزها بر استقلال، یکپارچگی سرزمینی، حاکمیت ملی، امنیت ملی، امنیت داخلی، وضعیت اقتصادی، فرهنگی و سیاسی کشور تاثیری مستقیم و چشمگیر دارد. از جمله خصوصیات تاریخی ایران میتوان به تنوعات و تفاوت های فرهنگی واجتماعی، به ویژه تنوعات قومی، مذهبی و دینی آن اشاره کردایرانیان. سنی مذهب وفق موازین نظام بین الملل حقوق اقلیت ها، اقلیتی مذهبی را شکل داده اند. بیشتر جمعیت سنی مذهب ایران در مرزهای کشور و به ویژه مرزهای شمال غربی و جنوب شرقی متمرکز هستند. توزیع میان مرزی و هویت فرهنگی مستقل اقوام سنی مذهب ایران، احتمال بروز بحران در این مناطق را افزایش میدهد. یکی از اسبابی که میتواندموجب ناامنی مناطق مرزی سنی نشین گردد و در نتیجه یکپارچگی سرزمینی و امنیت ملی ج.ا. ایران را به ورطه مخاطره ی افکند، بروز نارضایتی شهروندان سنی مذهب به واسطه ی عدم رعایت حقوق به رسمیت شناخته شده ی ایشان در نظام بین الملل حمایت از اقلیت هااست. از این رو، تضمین حقوق اقلیت سنی ایران ازمیطریق5تواند از میان برداشتن5 عوامل5 نارضایتی ایرانیان سنی و ارتقای همگرایی ملی، موجبات تامین امنیت مرزهای ج.ا. ایران را فراهم آورد و امنیت ملی کشور را تحکیم بخشد. بر این اساس، نوشتار فرارو در نظر دارد تا با بکارگیری شیوهای توصیفی تحلیلی- و از رهگذر گردآوری منابع به سبک کتابخانه، ایبه بررسی نسبت میان تضمین حقوق اقلیت سنی و امنیت مرزهای جمهوری اسلامی ایران از منظر حقوق بین الملل بپردازد.

کلیدواژه ها:

اقلیت سنی ، امنیت مرزی ، ج.ا. ایران ، حقوق بین الملل ، حقوق اقلیت ها