شیوه های تربیت فرزند در ارتباط با فضاهای مجازی

هدف اصلی این پژوهش بررسی شیوه های فرزند پروری در ارتباط با شبکه های مجازی می باشد وبا توجه به تغییرات صورت گرفته و رشد تکنولوژی، امروزه شاهد پیدایش رقبایجدی در کنار خانواده نظیر رسانه های ارتباط جمعی در امر جامعه پذیری افراد هستیم . در بین رسانه های متنوع و نوین می توان از شبکه های اجتماعی به عنوان یکی ازپرکاربردترین ابزار ارتباطی در ایران و نیز سراسر دنیا یاد کرد که امکان ارتباط دوسویه بین کاربران را نیز فراهم کرده است و امروزه نقش مهمی درزندگی افراد بازی مینماید. برای انجام این مطالعه از طریق استنادی به بررسی مبانی نظری و ادبیات پژوهش موجود پیرامون موضوع تحقیق پرداخته شده است. یافته ها در این مقاله نشان می دهد، پس از طرح مراحل شاخص های عمده اعصار گوناگون مدیریتی، جایگاه خانواده به عنوان مهم ترین واحد اجتماعی تعریف، ویژگی ها و کارکرد شبکه های اجتماعی، ظهوراینترنت، رشد و گسترش فراگیر شبکه های اجتماعی مجازی و طرح آنها در قالب فرصت ها و تهدیدها به آسیب های نوپدید ناشی از اینترنت و فضای مجازی پرداخته شده است.والدین چندان با اینترنت و فضای مجازی آشنایی ندارند و فرزندان آنها که استفاده از شبکه های اجتماعی مجازی و عضویت در آنها مورد علاقه شان بوده و در بین نوجوانان وجوانان رو به افزایش می باشد، اغلب از خطرات آن آگاه نیستند.

کلیدواژه ها:

خانواده ، اینترنت ، سبک های فرزند پروری ، فضای مجازی