بررسی نقش مزاج بر میزان شاخص های توان بی هوازی دانشجویان پسردانشگاه فردوسی مشهد

مقدمه: مبنای طب سنتی ایران بر پایه مزاج می باشد. مزاج به عنوان یک فاکتور قابل توجه در ویژگی های فردی انسان ها، برای کشف استعداد های ورزشی می تواند موثر باشد. هدف این پژوهش مقایسه مزاج های گرم و سرد با شاخص توان بی هوازی می باشد. روش ها: جامعه آماری این تحقیق 70 نفر از دانشجویان پسردانشگاه فردوسی مشهد بودند که حداقل شش ماه تمرین ورزشی منظم نداشتند. داوطلبان، مردان جوان سالم 18 تا 22 ساله بودند که با استفاده از یک پرسشنامه استاندارد، مزاج آنها معلوم شد. تعداد افراد گرم مزاج 39 نفر و سرد مزاج ها 31 نفر بودند. میزان توان بی هوازی این افراد از طریق آزمون رست اندازه گیری شد. یافته ها: تغییرات توان اوج، توان میانگین و همچنین حداکثر سرعت و حداقل سرعت در گروه گرم مزاج و سرد مزاج تفاوت معنادار داشت (p≤0.05). نتیجه: به نظر می رسد افراد دارای مزاج گرم به نسبت افراد دارای مزاج سرد از توان بی هوازی بهتری برخوردار هستند. و همچنین افراد دارای مزاج خشک به ویژه اگر همراه گرمی باشد سرعت بهتری نسبت به افراد دارای مزاج مرطوب و سرد دارند.

کلیدواژه ها:

مزاج ، تست رست ، توان بی هوازی اوج ، شاخص خستگی