شیوه های پیشگیری از خوردگی اسکله در بنادر بزرگ

اسکله ها، سازه هایی هستند که برای ایجاد تکیه گاهی جهت پهلوگیری کشتیها در بنادر، جهت انجام عملیات باراندازی یابارگیری کالاها، سوار و پیادهکردن مسافران، تدارکات نیازهای کشتی و اجرای تعمیرات کوچک که احتیاج به حوض تعمیر ندارند، بنا می شوند. اسکله ها از نظر سازه ای به چندین نوع تقسیم بندی می شود. انتخاب نوع سیستم سازه ای در عملکرد و عمر مفید آن تاثرگذار می باشد. به دلیل قرار گرفتن اسکله ها در شرایط محیطی خاص و مرز بین خشکی و دریا، فرآیندهای طبیعی ساحل همواره این سازه ها را تحت اثر قرار داده و تغییرات و دگرگونیهای مختلفی را که در زمان و مکان متفاوت هستند، به وجود می آورند. سیستمهای حفاظت از ساحل در صورت عدم طرح مناسب میتوانند ضمن اثرگذاری در رژیم های فرسایشی و رسوبی سواحل، تغییرات بسیار در مورفولوژی سواحل به وجود آورند که بعضا جبران آن تنها با صرف هزینه های بسیار امکانپذیر باشد. همچنین مصالح و موادی که برای ساخت و سازه ای ساحلی مورد استفاده قرار میگیرند از نظر موقعیت پروژه، دوام و پایداری آن حایز اهمیت میباشد. مصالح انتخابی جهت ساخت و ساز ساحلی باید به گونه ای باشند که در مقابل ضربات بیامان امواج، در مکانهای قابل فرسایش، مقاومت نمایند. در این مقاله ، هدف بررسی و شناسایی بهتر این نوع سازه ها و همچنین علل و عوامل موثر بر فرسایش این نوع سازه ها در بنادر بزرگ و راهکارهای مبارزه با آن می باشد.

کلیدواژه ها:

اسکله ، پهلوگیری کشتی ها ، رژیمهای فرسایشی و رسوبی ، ینادربزرگ ، ساخت و ساز ساحلی