بررسی تغییرات مکانی شوری آب های زیرزمینی استان تهران (مطالعه موردی: استان تهران)

آب منبع حیاتی برای هر پدیده ی انسانی و زیستی است. افزایش روزافزون جمعیت و در نتیجه آن استفاده بیش از حد از این منابع با ارزش، باعث کاهش کمیت و کیفیت منابع آب زیرزمینی شده است که برای بسیاری از مصارف مختلف از جمله صنعت، کشاورزی و شرب به عنوان یک مشکل عمده به شمار می رود. جدی ترین و مهم ترین مشکلی که امروزه آب های زیرزمینی راتهدید می کند، آلوده شدن این آب ها است. این مطالعه به منظور بررسی تغییرات مکانی شوری (EC) آب های زیرزمینی استان تهران با استفاده از روش زمین آماری کریجینگ در نرم افزار Arcgis 10.3 انجام گردید. استان تهران منطقه مورد مطالعه در این تحقیق می باشد. به این منظور EC در نقاط مختلف اندازه گیری شد و با استفاده از داده های کیفی برداشت شده از 2144 حلقه چاه منطقه در دوره 1389 تا 1393 مقادیر میزان هدایت الکتریکی در هر چاه مورد بررسی قرار گرفت و نقشه های پهنه بندی در نرم افزار Arcgis تهیه گردید. نتایج حاصل از نقشه های پهنه بندی نشان داد که در سالهای 1389 تا 1393 آب های زیرزمینی در بخش های شمالی استان دارای شوری کم و وضعیت مطلوب تری نسبت به سایر بخش ها می باشد. ولی بخش های غربی از وضعیت نامطلوبی برخوردارند و شوری در مرکز استان با گذشت زمان در حال افزایش و در قسمت های شرقی متغیر است. شور شدن آب زیرزمینی در بخش های استان تهران هشدار بزرگی می باشد و نیازمند مدیریت بهتر و اقدامات مناسب برای استفاده صحیح از آن می باشد.

کلیدواژه ها:

آب زیرزمینی ، GIS ، هدایت الکتریکی ، زمین آمار