بررسی جرم انگاری ارتداد در حقوق ایران و بین الملل

ارتداد به معنای عدول از دین اسلام و ورود به کفر است. با انکار یکی از ضروریات دین (خدا، نبوت، معاد) محقق می شود. بر دو قسم فطری و ملی است. مجازات آن در فقه اعدام است. در قانون به ماده ای برنمی خوریم که صراحتا ارتداد را جرم انگاری کرده باشد ولی قاضی به استناد یکی از مواد قانونی 513 ، 262 ، 220 قانون مجازات اسلامی و اصل 167 قانون اساسی به جرم انگاری و مجازات مرتدان می پردازد. عنصر مادی آن اظهار موجبات ارتداد و سوء نیت عام آن عمد و قصد مرتکب در انکار ضروریات دین و سوءنیت خاص آن علم و آگاهی به ارتداد و مرتد شدن فرد با انکار ضروریات دین است. حقوق بین المللی آن را ناقض حقوق بشری دانسته و معتقد است همان گونه که فرد حق انتخاب دین و مذهب را دارد حق تغییر دین و مذهب را نیز باید داشته باشد. مقاله مزبوز به تحلیل جرم انگاری ارتداد در کشور با استناد به مواد قانونی و حقوق بشر با دو رویکرد آزادی بیان و مذهب می پردازد.

کلیدواژه ها:

ارتداد ، مرتد ، حقوق بشر ، آزادی بیان ، آزادی مذهب