بررسی آماری فاکتورهای توسعه پایدار گردشگری ساحلی از دیدگاه مدیران شهری (مطالعه موردی: منطقه ساحلی فرح آباد ساری)

یکی از عوامل توسعه پایدار، با ارزش تلقی کردن سرمایه های طبیعی است. از میان جاذبه های طبیعی،جاذبه هایی که وجود آنها به اتکای منابع آبی است؛ اعم از سواحل دریاها و اقیانوس ها، رودخانه ها و چشمه سارها مورد توجه فراوان گردشگرانی از سراسر جهان می باشند. منطقه فرح آباد با داشتن امکانات و جاذبه های استثنایی فرهنگی و اجتماعی و طبیعی، توانایی و ظرفیت بالقوه بسیاری برای توسعه پدیده گردشگری و بسط مبادلات فرهنگی در سطح منطقه ای و ملی و توسعه امکانات تفریحی و گذران اوقات فراغت برای گروه های مختلف اجتماعی را دارد.در این تحقیق نظرات مدیران شهری در رابطه با 9 فاکتور توسعه پایدار گردشگری اعم از اشتغال، جلب درآمد دولت، جذب سرمایه های خارجی، تورم، امنیت و ثبات، مسایل فرهنگی، صنایع دستی، مسایل زیست محیطی و ارتقاء استانداردهای زندگی طی پرسشنامه ای و انجام روش های آماری آلفای کرونباخ و آزمون t مورد بررسی و تجزیه و تحلیل قرار گرفت که از این میان، با توسعه گردشگری در منطقه فرح آباد ساری تنها سه فاکتور توسعه پایدار مانند، اشتغال، افزایش درآمد دولت و افزایش ثبات و امنیت در منطقه بهبود پیدا کرده است، در شش فاکتور دیگر توسعه گردشگری یا بی تاثیر بوده یا تاثیر منفی داشته است.

کلیدواژه ها:

توسعه پایدار ، گردشگری ساحلی ، مدیران شهری ، آزمون t ، منطقه ساحلی فرح آباد