کاربرد الگوریتم ژنتیک در خوشه بندی شبکه های حسگر بی سیم

شبکه های حسگر بی سیم دارای تعداد زیادی گره حسگر با انرژی محدود می باشند که دریک منطقه محدود جغرافیایی پراکنده شده اند. یکی از مسائل مهم در این شبکه ها افزایش طول عمر شبکه است. فاصلۀ ارتباطی طولانی بین سنسورها و Sink در یک شبکه حسگر بی سیم انرژی زیادی را مصرف می کند و همچنین طول عمر شبکه را نیز کاهش می دهد از آنجایی که خوشه بندی می تواند نیازمندی مصرف انرژی را بر WSNs کاهش دهد ما در این مقاله به دنبال تکنیکی هوشمند برای تشکیل و مدیریت خوشه ها هستیم. به کمک خوشه بندی WSN با استفاده از الگوریتم ژنتیک می توانیم فاصله ارتباطی را به مقدار زیاد کاهش دهیم و در نتیجه طول عمر شبکه را طولانی کنیم. نتایج شبیه سازی به کمک MATLAB نشان میدهد که الگوریتم پیشنهادی خیلی سریع یک راه حل مناسب را پیدا می کند.

کلیدواژه ها:

شبکه های حسگر بی سیم ، طول عمر شبکه ، فاصله ارتباطی ، خوشه بندی ، الگوریتم ژنتیک