تاثیر گرایش کارآفرینانه و گرایش بازار بر موفقیت توسعه محصول جدید در شرکت های دانش بنیان: نقش میانجی کنترل های داخلی

در مبانی نظری مدیریت، شواهد متنوعی وجود دارد که گرایش راهبردی را به عنوان یکی از شاخصه های موفقیت توسعه محصول جدید معرفی میکند. با وجود این مطالعات متنوع درخصوص شناسایی عوامل موثر بر توسعه موفق محصولات جدید از منظر راهبردی، اهمیت روابط میان انواع مختلف گرایش راهبردی مانند گرایش کارآفرینانه و گرایش بازار با توسعه محصول جدید نادیده گرفته شده است. از اینرو، هدف این مقاله بررسی تاثیر گرایش کارآفرینانه و گرایش بازار با توسعه محصول جدید است. همچنین، مقاله حاضر با بررسی نقش میانجی سیستمهای کنترل داخلی در رابطه گرایش های کارآفرینانه و بازار و توسعه محصول جدید، مطالعات پیشین را توسعه میدهد. ابزار اصلی گردآوری داده ها پرسشنامه بوده است و داده ها از 163نفر از بنیانگذاران شرکتهای دانش بنیان گردآوری شده است. روش تحقیق توصیفی است و با توجه به هدف پژوهش که آزمودن تاثیر متغیرهاست، از مدلسازی معادلات ساختاری استفاده شده است. نتایج نشان دهنده پشتیبانی قابل توجهی از مدل تحقیق است. یافته های پژوهش بیانگر این است که گرایش به بازار و گرایش به کارآفرینی دو ارتباط کاملا غیرهمسو با میزان بهبود فعالیتهای توسعه محصول جدید دارند.همچنین بهبود توسعه محصول جدید به صورت مثبت تحت تاثیر کنترلهای شخصی و به صورت منفی تحت تاثیر کنترلهای خروجی قرار دارد. بر این اساس، شرکت های دانش بنیان باید توجه داشته باشند که برای بهبود توسعه محصول جدید رویکرد کارآفرینی سودمندتر است و مدیران ارشد و اجرایی این شرکت ها باید خط مشی هایی برای بهبود کارآفرینی تدوین کنند. در این شرکتها، برای بهبود توسعه محصول جدید، باید بیشتر بر کنترلهای شخصی بهجای کنترلهای خروجی تاکید شود.

کلیدواژه ها:

گرایش کارآفرینانه ، گرایش بازار ، توسعه محصول جدید ، شرکتهای دانش بنیان ، کنترل شخصی ، کنترل خروجی