الگوی اثرگذاری طرح جویشگر بومی بر توسعه پایدار براساس شاخص های پایداری

سال انتشار: 1396
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 441

فایل این مقاله در 9 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

JR_TD-13-52_008

تاریخ نمایه سازی: 23 آبان 1397

چکیده مقاله:

در این مطالعه ابتدا به معرفی توسعه پایدار و شاخصهای پایداری پرداخته شده است. پس از آن طرح جویشگر بومی، دستاوردها و پروژه های آن تشریح گردیدهاند. طرح جویشگر مجموعه ای از پروژه ها است که از دستاوردهای خرد و کلان بسیاری را به دنبال دارد. طرح جویشگر، با توسعه مجموعهای از ابزارها، درصدد ارایه خدمات متنوع و جذب بیشتر کاربران و تاثیر در زندگی آنها می باشد تا از طریق تعامل با آنان در رایا فضا ضمن کسب درآمدهای بالا، موجبات تغییر سبک زندگی ایشان را فراهم آورد. ارایه خدمات جویش مبتنی بر فعالیتهایی همچون خزش در وب، جمعآوری اطلاعات، دستهبندی و شاخص گذاری، ذخیره سازی، بازیابی و ... میباشد. توسعهپایدار، به توسعهای گفته میشود که نیازهای نسل فعلی را بدون ایجاد اشکال در توانایی نسلهای آینده در برآوردن احتیاجات خود تامین کند. این توسعه بر عدالت درون و بین نسلی و استفاده از منابع بهنحویکه محیطزیست برای نسلهای کنونی و آینده حفظ شود، توجه دارد. در سال های اولیه طرح توسعه پایدار حفاظت از محیط زیست در اولویت قرار گرفت ولی در سال های بعد به ارتقاء اقتصاد، اجتماع، سیاست و برخی موارد دیگر نیز مطرح شد. در این مقاله به بررسی و شناخت اثرات اجرای طرح جویشگر بومی بر ابعاد اصلی توسعه پایدار شامل اجتماع، اقتصاد و محیط زیست پرداخته شده است. برای اندازه گیری این اثرات، شاخص های پایداری تعریف شده توسط نهادهای معتبر بین المللی مورد استفاده قرار گرفته است. نقاط نظر متخصصین این حوزه از طریق مصاحبه و پرسشنامه برای تعیین نحوه این اثرگذاری مبنای پژوهش بوده است. یکی از خروجی مهم این تحقیق مدل تحلیلی اثرگذاری اجرای طرح جویشگر بر توسعه پایدار و ابعاد آن میباشد. برای ارزیابی و اعتبارسنجی مدل علاوه بر اخذ نقاط نظر خبرگان و متخصصان این حوزه، از نتایج اجرای پرسشنامه ساخت یافته نیز بهره گرفته شده است.

نویسندگان

محمد آزادنیا

جهاددانشگاه تهران ایران

شمس السادات زاهدی

دانشگاه علامه طباطبایی تهران ایران

عبدالرضا مجدالدین

جهاددانشگاه تهران ایران

محمدرضا پورعابدی

جهاددانشگاه تهران ایران