تاثیر آموزش مبتنی بر مدل اعتقاد بهداشتی بر رفتار بهداشت دست در کارکنان مراکز دندانپزشکی تهران

مقدمه: با توجه به فراگیرشدن روزافزون خدمات دندانپزشکی در جامعه و عدم امکان شناسایی تک تک بیماران آلوده، رعایت بهداشت دست به عنوان کلیدی ترین عامل کنترل عفونت در این مراکز از اهمیت فراوانی برخوردار است. لذا این مطالعه با هدف تعیین تاثیر آموزش بر رفتار بهداشت دست کارکنان مراکز دندانپزشکی تهران براساس مدل اعتقاد بهداشتی انجام گردید. روش کار: در این مطالعه نیمه تجربی 128 نفر از کارکنان مراکز دندانپزشکی به روش نمونه گیری احتمالی چندمرحله ای انتخاب و به دو گروه مداخله و کنترل تقسیم شدند. جهت جمع آوری داده ها از پرسشنامه تدوین شده توسط محقق که روایی و پایایی آن سنجیده شده و مشتمل بر متغیرهای دموگرافیک، آگاهی، سازه های مدل اعتقاد بهداشتی و رفتار بود، استفاده شد. سپس مداخله آموزشی مبتنی بر مدل اعتقاد بهداشتی انجام گردید. داده ها با استفاده از نرم افزار spss16 و آزمون های آماری تی مستقل، من ویتنی، کای اسکویر و آنالیز واریانس تکرار شده، تحلیل شدند. یافته ها: قبل از انجام مداخله، دو گروه مداخله و کنترل از نظر متغیرهای دموگرافیک، میانگین امتیازات آگاهی، سازه های مدل اعتقاد بهداشتی و رفتار، با یکدیگر تفاوت معنی دار نداشتند (P> 0/05) در حالی که پس از مداخله، میانگین امتیازات آگاهی، تمام سازه های مدل و رفتار در گروه مداخله به طور معناداری بالاتر از گروه کنترل بود ( P<0/001). نتیجه گیری: با توجه به نتایج حاصله، مدل اعتقاد بهداشتی می تواند به عنوان چارچوبی جهت طراحی مداخلات آموزشی به منظور بهبود رفتار بهداشت دست در راستای کنترل عفونت در مراکز درمانی استفاده گردد.

کلیدواژه ها:

مدل اعتقاد بهداشتی ، بهداشت دست ، آموزش ، کارکنان مراکز دندانپزشکی