آیین رسیدگی به خسارات دادرسی با تاکید بر رویه قضایی

یکی از مصادیق مسیولیت مدنی را میتوان خسارات دادرسی قلمداد نمود که بیشتر در حوزهمسیولیت غیرقراردادی مورد بحث قرار میگیرد. نظر به اینکه خسارات مذکور از توابع دادرسی می-باشد در قوانین آ. د. م. موادی به آن اختصاص داده شده است. آیین رسیدگی به خسارات دادرسی باتاکید بر رویه ی قضایی که عنوان کتاب خود را به آن اختصاص داده ایم بر کسی پوشیده نیست چهآنکه رسیدگی به دعاوی در مراجع قضاوتی مستلزم صرف هزینه های مختلفی است که تا حدودیاصل مجانی بودن قضات در اسلام را تحت شعاع قرار داده که این هزینه ها در قالب خسارات دادرسیقابل بحث است. با توجه به مادهی 515 ق. آ. د. م. خواهان حق دارد خسارات ناشی از دادرسی را ازجمله هزینه های دادرسی و حق الوکاله وکیل و هزینه هایی که جهت اثبات دعوا یا دفاع لازم می باشد راضمن تقدیم دادخواست اصلی یا اثنای دادرسی یا به طور مستقل از خوانده مطالبه کند و همچنین اینحق هم برای خوانده وجود دارد که در صورت غیرمحق بودن خواهان، خسارات را مطالبه نماید.تصویب ماده 515 ق. آ. د. م. مسبوق به سوابقی است که در این نوشتار با کاوش در مواضع تدریجیقانونگذار و رویه قضایی مورد بررسی قرار می گیرد. در بررسی رویه قضایی از آرای محاکم اعم ازعالی و تالی، آرای وحدت رویه و اصراری هییت عمومی دیوان عالی کشور، نظریات مشورتی ادارهکل امور حقوقی و تدوین قوانین قوه قضاییه و بالاخره نظریات قضات که مجموعا به عنوان ارکانسازنده رویه قضایی کشور شناخته شده، این نتیجه به دست میآید که مطالبه خسارات دادرسی دردادگاهی که دادخواست اصلی مطرح شده، مطرح می شود اما اگر بعد از صدور حکم قطعی باشد و بهطور مستقل مطرح شود باید در دادگاه محل اقامت خوانده مطرح شود.

کلیدواژه ها:

خسارات دادرسی ، دادگاه و دادسرا ، رویه قضایی ، حق الوکاله ، حکم قطعی