کاربرد فرآیند تحلیل سلسله مراتبی و سیستم اطلاعات جغرافیایی در ارزیابی توان سرزمین برای کشاورزی و مرتعداری (مطالعه موردی: حوزه آبخیز رغیوه خوزستان)

ارزیابی توان سرزمین برای کاربری های مختلف از اساسی ترین مسایل محیط زیست به شمار می رود. تعیین توان اراضی برای استفاده بهینه از سرزمین و جلوگیری از تخریب در اثر استفاده نامناسب ازاراضی گامی موثر در راهبرد توسعه پایدار است. با توجه به اهمیت موضوع در این پژوهش به ارزیابی توان حوزه آبخیزرغیوه ازتوابع شهرستان هفتگل در استان خوزستان جهت کاربری کشاورزی ومرتعداری با استفاده ازروش تحلیل سلسله مراتبی و سیستم اطلاعات جغرافیایی پرداخته شد. درقدم اول با تعیین مرز محدوده مطالعاتی برروی نقشه توپوگرافی و شناسایی منابع اکولوژیکی موجود نقشه سازی آنها در محیط GIS صورت گرفت. درمرحله بعد مهمترین معیارها وزیر معیارها تعیین شد و با استفاده ازفرآیند تحلیل سلسله مراتبیAHP و نظرات کارشناسان وزن دهی شدند سپس در محیط GIS با نقشه های متناظرخود با استفاده ازروش ترکیب خطی وزن دارWLC تلفیق شدند. درنهایت تناسب منطقه برای توسعه کشاورزی ومرتعداری به شش طبقه بسیارمناسب، مناسب،کم تناسب، نامناسب، بسیار نامناسب، و بدون تناسب تقسیم شد. نتایج نشان داد که حدود 47درصد از مساحت کل حوزه برای کاربری کشاورزی و35درصد برای کاربری مرتعداری بدون تناسب یا غیر قابل توسعه می باشد.

کلیدواژه ها:

ارزیابی توان ، فرآیند تحلیل سلسله مراتبی ، ترکیب خطی وزن دار ، حوزه آبخیزرغیوه ، سیستم اطلاعات جغرافیایی