ارتباط بین سرمایه های روانشناختی با نارضایتی از تصویر بدنی در زنان

پژوهش حاضر با هدف تعیین رابطه بین سرمایه های روانشناختی با نارضایتی از تصویر بدنی در زنان انجام گرفت. روش تحقیق دراین مطالعه توصیفی و از نوع همبستگی بوده و جامعهی آماری شامل دانشجویان زن 25-20 ساله دانشگاه آزاد اسلامی واحد گرگان می باشد. از این جامعه آماری، تعداد 200 نفر دانشجوی زن با استفاده از روش خوشه ای چند مرحله ای به عنوان نمونه انتخاب و مورد بررسی قرار گرفتند. ابزارگردآوری داده ها پرسشنامه ترس از تصویر بدن لیتلتون ( 2005 )، پرسشنامه سرمایه روانشناختی لوتانز ( 2007 ) بود. داده های بدست آمده با استفاده از روش همبستگی پیرسون و رگرسیون چند متغیره گام به گام تحلیل شدند. نتایج یافته ها حاکی ازآن است که بین نمره کلی سرمایه روان شناختی و تمام زیر مقیاس های آن (خودکارآمدی، امید، خوش بینی و تاب آوری ) با نارضایتی از تصویر بدنی رابطه منفی معنیداری وجود دارد (p> 0/01). نتایج حاصل از رگرسیون نیز نشان داد که زیر مقیاس های تاب آوری، امید، خوش بینی و نمره کلی سرمایه روانشناختی حدود 34 درصد از تغییرات نارضایتی از تصویربدنی را پیش بینی می کنند (p<0/000 و F=25/86). براساس یافته ها می توان نتیجه گیری کردکه سرمایه روان شناختی در نارضایتی از تصویربدنی نقش دارند، امری که لازم است توسط محققین و درمانگران در تحقیقات، پیشگیری ها و درمان ها مورد نظر قرارگیرد. تشویق رضایت از تن مثبت تر و واکسینه کردن زنان در برابر پیام های مربوط به ایده آلهای زیبایی، می تواند این افراد را به طور بالقوه برای ساختن تصمیمات سنجیده تردرباره مدیریت رفتار بدن همچون جراحی زیبایی و تاثیر آن بر ادراک خویشتن یاری کند.

کلیدواژه ها:

نارضایتی از تصویر بدنی ، سرمایه روانشناختی ، زنان