رابطه تعلق سازمانی معلمان با خلاقیت آنان در مدارس ابتدایی منطقه 1 شهر تهران

هدف اصلی از پژوهش حاضر، تعیین رابطه تعلق سازمانی معلمان با خلاقیت آنان در مدارس ابتدایی منطقه 1 شهر تهران بود. روش پژوهش حاضر از نظر نوع داده ها کمی و از نظر شیوه گردآوری داده ها از نوع توصیفی همبستگی می باشد. در پژوهش حاضر جهت گردآوری اطلاعات از دو روش کتابخانه ای و میدانی استفاده شد. ابزارهای گردآوری اطلاعات شامل پرسشنامه تعلق سازمانی شاوفلی و همکاران ( 2003 ) و پرسشنامه خلاقیت عابدی بود. جامعه آماری در پژوهش حاضر شامل تمامی معلمین مدارس ابتدایی منطقه یک شهر تهران که تعداد آنها 5674 نفر بود. جهت تعیین حجم نمونه از فرمول کوکران استفاده شده که طبق این فرمول 348 نفر نمونه کفایت نمود. به علت وجود زیرگروه ها و حجم نامساوی میان معلمان زن و مرد در منطقه مذکور روش نمونه گیری در پژوهش حاضر نمونه گیری تصادفی طبقه ای بود. داده های جمع آوری شده با استفاده از نرم افزار آماری spss در دو سطح آمار توصیفی ( شاخص های گرایش مرکزی: میانگین و انحراف معیار ) و آمار استنباطی ( روش آماری همبستگی پیرسون ) مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته های حاصل حاکی از آن بود که بین تعلق سازمانی معلمان با ابعاد خلاقیت آنان در مدارس ابتدایی منطقه 1 شهر تهران رابطه مثبت و معناداری وجود دارد.

کلیدواژه ها:

تعلق سازمانی ، خلاقیت ، معلمان