تاثیر اسراییلیات در تفسیر داستان حضرت داوود (ع) و انعکاس آن درادبیات فارسی

از بحث برانگیزترین مسایل در تفسیر قرآن موضوع نفوذ اسراییلیات در تفاسیر قرآن است. اسراییلیات در اصطلاح،داستانها، روایات و افسانه هایی است که از منابع غیر اسلامی(بویژه یهود و نصارا) وارد فرهنگ اسلامی شده است و نفوذگسترده ای در تفاسیر قرآن و مجموعا فرهنگ اسلامی یافته است. در داستان زندگی حضرت داوود (ع) بویژه در تفسیر مربوط به آیات 21 تا 25 سوره ص اسراییلیات زیادی وارد شده است که برخی ریشه در روایات تورات دارد. این مقاله به بررسی اسراییلیاتی که پیرامون این داستان در تفاسیر قرآن وارد شده است میپردازد و بازتاب آن را در تفاسیر عرفانی و ادبی و متون ادب فارسی نشان می دهد و نمونه هایی از آن را ارایه میکند. نتایج نشان میدهد با وجود آنکه عقل و شرع بسیاری از اسراییلیات را از پایه مردود می داند اما نفوذ آن به سبب ویژگی روایی و داستانی بودن آن در تفاسیر قرآن (از جمله تفاسیرعرفانی و ادبی قرآن)گسترده است و در متون عرفانی و ادب فارسی نیز اشاراتی به این روایات دیده میشود.

کلیدواژه ها:

تفسیر قرآن ، اسراییلیات ، حضرت داوود(ع) ، سوره ص ، تفاسیر عرفانی و ادبی