بهره وری کل عوامل تولید کشت زعفران در شهرستان گناباد چقدر پایدار است

کشاورزی پایدار مفهومی است که در مقابل شیوه های سنتی کشت مطرح شده و هدف آن تامین غذای سالم و پایدار برای جوامع انسانی و بدون آسیب رساندن به بومسامانه است. پیروی از اصول کشاورزی پایدار بهخصوص در کشت محصولات عمده کشاورزی هر کشور بسیار حایز اهمیت است. روشها و شاخصهای مختلفی برای بررسی پایداری سیستمهای کشاورزی ارایه شدهاند که یکی از آنها بررسی تغییرات شاخص بهره وری کل عوامل تولید در یک دوره زمانی مشخص است. زعفران یکی از محصولات مهم باغی ایران است لذا الزامی است تا پایداری کشت آن همواره مد نظر باشد. از این رو تحقیق حاضر با هدف بررسی پایداری کشت زعفران در شهرستان گناباد انجام شد. به منظور دستیابی به اهداف تحقیق داده های مربوط به میزان نهاده ها و ستاده 110 مزرعه طی سالهای 1390-1395 بررسی شد. بر اساس نتایج، بهره وری کل عوامل تولید زعفران طی دوره مورد بررسی در مجموع افزایشی بوده و از منظر بهره وری کل میتوان کشت زعفران را در منطقه مطالعاتی پایدار ارزیابی کرد. با این وجود تعداد اندکی از مزارع به دلیل استفاده از سیستم های کشت پر نهاده با کاهش بهره وری کل عوامل تولید در بلندمدت مواجه بوده اند. بنابراین توصیه میشود کشاورزان نسبت به آثار سوء سیستمهای کشت پر نهاده آگاهی یابند تا بتوان زمینه افزایش هرچه بیشتر بهرهوری کشت زعفران را فراهم کرد.

کلیدواژه ها:

بهره وری کل ، پایداری ، زعفران ، گناباد