باز توزیع لنگر و شکل پذیری (تیوری و آزمایشگاهی) تیرهای I- شکل سراسری پس کشیده (بدون پیوستگی) با ابر بتن خودتراکم

تعیین مد شکست، درصد بازتوزیع لنگر و شکل پذیری، با کاربرد ابر بتن خودتراکم (UHSSCC) در اعضاء پس کشیده ی نامعین (در مقیاس واقعی با طول 9 متر) با دو کابل با خروج از مرکزیت متغیر بدون پیوستگی کاوش شد. ابتدا چنین ابر بتنی در فاز خمیری با معیارهای جهانی طراحی و با موفقیت ساخته شد. سپس کاربرد ابر بتن با مقاومت فشاری 95 مگاپاسگال، در طراحی تیر ساخته شده که تا مرحله ی تخریب بارگذاری و با انواع حسگرها پایش شد، ارزیابی شد. یافته های پایش، تیوری (6 آیین نامه) و پژوهشگران مختلف مقایسه و مشخص شد که به ترتیب بیشترین و کمترین درصد بازتوزیع لنگر تیوری (25 و 15) مربوط به آیین نامه ی CEB-FIP و آیین نامه های EC2 و DIN است که بیشترین مقدار، بسیار نزدیک و کمترین آن 61% کمتر از مقدار 24/1% آزمایشگاهی است. امکان دسترسی به بازتوزیع لنگر و شکل پذیری چنین اعضایی در صورت استفاده از کمینه ی مجاز فولاد کششی معمولی وجود دارد. اهمیت بازتوزیع لنگر و شکل پذیری چنین اعضایی، در مناطق زلزله حایز اهمیت است.

کلیدواژه ها:

تیر سراسری ، پس کشیده ی بدون پیوستگی ، ابر بتن خودتراکم ، پایش ، بازتوزیع لنگر ، شکل پذیری