نسبت تعزیر با نهی از منکر در فقه امامیه

؛ تعزیر و نهی از منکر در فقه امامیه به عنوان دو پاسخ نسبت به گناه، و راهکارهایی برای مقابله با آن هستند. این مقاله در مقام نسبت سنجی میان این دو نهاد است. براساس نتایج حاصل از این مقاله، تعزیر و نهی از منکر اشتراکات و شباه تهایی بایکدیگر دارند. اما با این حال، هر یک از آن ها ویژگی ها و احکام خاصی دارند کهلزوما در دیگری جریان نمی یابد. برداشت از نهی از منکر، می تواند گسترده یا محدودباشد و این تفاوت برداشت، در نسبتی که نهی از منکر با تعزیر پیدا می کند، موثر است.برداشتی که در فقه امامیه از نهی از منکر رواج دارد، برداشتی محدود است که تعزیر رادر بر نمی گیرد و با آن تفاوت جوهری دارد. نهی از منکر در اصطلاح فقهی آن، مربوطبه مرحله ی پیش از گناه است؛ در حالی که تعزیر، گونه ای مجازات و مربوط به پس ازگناه است. البته رفتاری واحد می-تواند به اعتباری نهی از منکر باشد و به اعتباریدیگر تعزیر؛ بدین معنا که اگر هدف از آن، برخورد با گناه انجام شده باشد، تعزیراست؛ و اگر هدف، جلوگیری از ارتکاب مجدد آن گناه یا گناهی دیگر در آینده باشد،نهی از منکر است.

کلیدواژه ها:

نهی از منکر ، تعزیر ، گناه ، جرم ، فقه امامیه