تخمین پارامترهای مودال سازه بر اساس روش های شناسایی سیستم ( براساس مطالعه موردی سازه نوار نقاله شماره 2 مس سرچشمه)

یکی از الزامات طراحی، تعمیر و نگهداری سازه ها، تحلیل دینامیکی آن هاست. یافتن مشخصات دینامیکی (پارامترهای مودال) سازه یکی از اساسی ترین بخش های تحلیل دینامیکی است. از این رو آنالیز مودال به عنوان روشی قدرتمند برای تخمین پارامترهای مودال سازه به کار گرفته می شود. با توجه به این مسیله که اندازه گیری تحریک بر روی سازه ها در شرایط واقعی دشوار و در بعضی موارد غیرممکن می باشد، استفاده از روش های خروجی-تنها که بتوان بر اساس داده های خروجی به طور قابل قبولی شناسایی سیستم را انجام داد، ارجح بوده و به کار گیری آن ها می تواند مارا در شناسایی سیستم از برخی از مشکلات رها سازد. در این تحقیق روش شناسایی زیرفضای تصادفی (SSI) که یکی از روش های شناسایی خروجی-تنها در حوزه زمان می باشد، برای تخمین پارامترهای مودال سازه خرپایی که از تسمه نقاله شماره 2 مجتمع معدنی سرچشمه پشتیبانی می کند، مورد بررسی قرار گرفته است. روش شناسایی زیرفضای تصادفی یکی از پیشرفته ترین و قدرتمندترین روش های شناسایی سیستم در حوزه زمان به شمار می آید که شامل دو روش زیرفضای تصادفی بر مبنای کوواریانس (COV-SSI) و زیرفضای تصادفی داده محور (DATA-SSI) است. پس از مدل سازی سازه در نرم افزار SAP2000 و تحریک سازه تحت دو شرایط بارگذاری مختلف، پاسخ ها تحت دو روش زیر فضای تصادفی بر مبنای کوواریانس و داده محور مورد بررسی قرار گرفت. در تحلیل های انجام گرفته نشان داده شد که فرکانس های استخراج شده توسط هر دو روش از تطابق قابل قبولی برخوردار می باشند. روش شناسایی زیر فضای تصادفی با توجه به کارامدی در به دست آوردن فرکانس ها و شکل های مودی بر اساس مدل فضا-حالت به دست آمده نسبت به سایر روش های شناسایی سیستم قابلیت اطمینان بیشتری دارد.

کلیدواژه ها:

شناسایی سیستم ، شناسایی زیرفضای تصادفی ، پایش سلامت سازه ، نرم افزار SAP2000