تبیین رابطه کیفیت فضای باز مسکن میزان اضطراب کودکان بر مبنای نظریه رشد اریکسون

نظریه رشد اریکسون بیانگر اهمیت محیط زندگی نقش بازی در دوران رشد کودک میباشد. این درصورتی است که فضاهای مسکونی امروز ما توانایی پاسخگویی به نیازهای طبیعی کودکانمان را ندارند. این پژوهش که با هدف تدارک محیط ها فضاهای مسکونی کارآمدتر سالم تر به تبع آن رضایتمندی ساکنان از مجموعه های زیستی انجام شده، به بررسی اثر ویژگی های فضای باز مجموعه های مسکونی به عنوان یکی از عوامل محیطی، بر روی چگونگی رشد کودک می پردازد. با توجه به رویکرد بین رشته ای تحقیق، زمینه روانشناسی محیطی برای تبیین فرضیه آزمون آن مناسب تشخیص داده شد. این پژوهش در پی پاسخ به این پرسش است که؛ آیا مجتمعهای مسکونی آپارتمانی می توانند فضای مناسبی برای رشد کودکان فراهم کنند روش تحقیق به کار گرفته شده توصیفی از نوع علی مقایسه ای می باشد. نتایج حاصل از تحلیل واریانس یک راهه ضریب همبستگی پیرسون نشان میدهد که بین اضطراب کودکان رضایت از فضای باز مجتمع های مسکونی به لحاظ آماری رابطه معنادار وجود ندارد

کلیدواژه ها:

روانشناسی محیط ، مجتمع مسکونی ، فضای باز مسکن ، بازی کودک ، اضطراب کودک