بهینه سازی رف نوری در محیط های آموزشی شهر تهران

نور طبیعی تاثیر بسزایی روی سلامت انسان ها دارد. به خصوص نور روز از گذشته های دور همراه همیشگی و قابل اعتماد بشر و متحیرکننده او بوده است و تاثیر قابل توجهی در کارایی و کیفیت بهره گیری از محیط دارد. با توجه به افزایش مصرف انرژی الکتریکی در سال های اخیر لزوم توجه به شیوه ی مصرف انرژی و یافتن و توسعه ی روش هایی که بتواند منجر به صرفه جویی مصرف انرژی شود به عنوان یک ضرورت اجتناب ناپذیر نمایان گشته است. ضرورت بهینه سازی مصرف انرژی و تلاش برای کاهش مصرف آن معماری معاصر را بخصوص در کشورهای درحال توسعه به سمت استفاده از انرژی های تجدید پذیر سوق داده است. یکی از راهکارها در این زمینه استفاده حداکثر از انرژی خورشید و روشنایی آن در طول روز است. استفاده از نور روز در گستره وسیعی از شهرهای ایران ازجمله شهر تهران به سبب برخورداری از ساعات آفتابی زیاد در طول سال قابل توصیه است. برای بهره گیری از نور روز در فضای داخلی و کنترل سایه اندازی آن استفاده از رف نوری بسیار شایع است. رف نوری یکی از فناوری های نور روز ترکیب شده با پنجره با عملکرد سه گانه سایه اندازی ،افزایش عمق نفوذ نور به بخش های مرکزی و عمیق تر اتاق و کاهش خیرگی و داشتن این مزیت که مانع دید به بیرون نمی شود و این سیستم می تواند به راحتی تغییر داده شود و راه حل های وسیعی ارایه دهد جز یکی از پرطرفدارترین فناوری ها محسوب می شود. در مطالعات پیشین بر روی رف های نوری و الگوهای مختلف رف های نوری و متغیرهای آن برای فضاهای مختلف پرداخته شده است. در این پژوهش با توجه به مطالعات پیشین در مورد رف های نوری به خصوص تاثیر رف های نوری در محیط های آموزشی به الگوهایی پرداخته شده است که تا به امروز کمتر موردتوجه قرارگرفته اند. در این پژوهش ابتدا تمام الگوهای مختلف رف های نوری در مطالعات پیشین موردبررسی قرار گرفته است و بهترین الگو استفاده از رف های نوری در فضای آموزشی پیشنهاد شده است.