بررسی رابطه راهبردهای تنظیم شناختی_هیجان و تاب آوری باسرسختی معلمان مقطع ابتدایی شهر بابلسر

هدف از پژوهش حاضر بررسی رابطه راهبردهای تنظیم شناختی_هیجان و تاب آوری باسرسختی درکارمندان مقطع ابتدایی بود. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه معلمان مقطع ابتدایی شهر بابلسر به تعداد 230 نفر است. براساس جدول تعیین حجم نمونه کرجسی و مورگان (1972) 140 معلم به صورت تصادفی ساده بر اساس لیست موجود در آموزش و پرورش انتخاب شدند و به پرسشنامه تنظیم هیجانی نسخه کوتاه گارنفسکی و کرایج (2006)، تاب آوری کونور و دیویدسون (2003) و سرسختی کیامرثی (1377) پاسخ دادند. یافته های حاصل از ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون نشان داد که بین راهبردهای تنظیم شناختی_هیجان و تاب آوری با سرسختی ارتباط معنی داری وجود دارد. همچنین، راهبردهای مثبت و منفی تنظیم شناختی هیجان و تاب آوری قابلیت پیش بینی سرسختی را دارند و راهبردهای مثبت تنظیم هیجان با بیشترین میزان بتا بهترین متغیر پیش بینی کننده سرسختی روانشناختی بطور مثبت و پس از آن راهبردهای منفی نیز بطور منفی و معنی داری قابلیت پیش بینی پیش بینی سرسختی روانشناختی را دارا می باشند. از طرف دیگر، سهم تاب آوری در پیش بینی سرسختی روانشناختی معلمان از لحاظ آماری معنی دار نبود.

کلیدواژه ها:

راهبردهای تنظیم شناختی ، تاب آوری ، معلمان ابتدایی