پاسخ جوانه زنی بذر شکر تیغال و گل گندم بوته ای به تنش خشکی و شوری

بهمنظور مطالعه پاسخ جوانهزنی بذر تیغال و گل گندم بوته ای به تنش شوری و خشکی، دو آزمایش به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی در سه تکرار در آزمایشگاه تکنولوژی بذر دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی خوزستان در سال 1396 انجام گرفت. در آزمایش اول عامل شوری دارای 6 سطح شامل 0)، 50، 100، 150، 200، 250 میلی مولار) و در آزمایش دوم تنش خشکی شامل 7 سطح 0)، 0/2-، 0/4-، -0/6، -0/8، -1 و -1/2 مگاپاسکال) بود. برآورد پارامترهای برازش داده شده بر اساس معادله لجستیک سه پارامتره نشان داد که میزان تحمل به شوری و خشکی در دو گونه علف هرز متفاوت بود به طوریکه 50 درصد کاهش جوانه زنی و شاخص ویگور در علف هرز شکر تیغال درسطح شوری 193 و 115 میلی مولار بود. درحالیکه برای گل گندم بوتهای این کاهش 118 و 81 میلی مولار از تنش شوری حاصل شد. نتایج تنش خشکی نیز نشان داد که 50 درصد کاهش جوانه زنی و شاخص ویگور در شکر تیغال در تنش - 0/78 و - 0/36 مگاپاسکال و برای علف هرز گل گندم بوته ای -0/74 و - 0/41 مگاپاسکال بود. نتایج نشان داد که در پاسخ به شوری شکر تیغال نسبت به گل گندم بوته ای تحمل بیشتر و در پاسخ به تنش خشکی تا حدودی برای هر دو علف هرز مشابه بود.

کلیدواژه ها:

شاخص ویگور ، درصد جوانه زنی ، مدل لجستیک