تحلیلی بر مدل های نظری و ارائه الگوی مفهومی برای توسعه ظرفیتی گردشگری پزشکی در ایران

یکی از ظرفیت های جدید برای گردشگری، گردشگری پزشکی است. سرمایهگذاری در صنعت پزشکی راهی برای افزایش تولید ناخالص داخلی((GDP، بهبود خدمات می باشد. بهره گیری از جنبه های مثبت توسعه گردشگری پزشکی، به نوعی منجر به تقویت منابع انسانی، سازماندهی و ظرفیتهای فردی و اجتماعی میشود. ایران با کیفیتهای قابل قبول و هزینه های معقول توانسته است در سالهای اخیر رشد قابل ملاحظه ای در گردشگری پزشکی داشته باشد . لذا این مقاله تلاش دارد با بررسی و مطالعه مدلهای مفهومی در زمینه گردشگری پزشکی و توسعه ظرفیتی منجر به ارائه مدل بومی برای توسعه ظرفیتهای گردشگری پزشکی در ایران بپردازد. روش تحقیق به صورت تحلیل محتوا می باشد و نوع پژوهش بنیادی است. روش جمع آوری اطلاعات کتابخانه ای است. بررسی های انجام شده از مدل ها و متغیر اصلی در بعد مقصد شامل فضای سیاسی، شرایط اقتصادی، استانداردهای نظارتی، جذابیتهای محلی(شهری)؛ در بعد سازمانی و نهادی: ساختمان و تاسیسات، امکانات و تجهیزات، اعتبار پزشکی، آموزش؛ و در بعد گردشگر شامل: انگیزه، هزینه، کیفیت مراقبت ،دانش و آگاهی را در بر می گیرد. برای توسعه ظرفیتی گردشگری پزشکی در ایران لازم است سیستم سلامت را در بعد مقصد، سازمانی و نهادی و گردشگر بررسی شود که از سطح فردی شروع و تا سطح اجتماعی افزایش می بابد. سعی شده است با توجه به پیشینه و متغیرهای مورد بررسی الگوی مفهومی تعریف و ارائه شود.

کلیدواژه ها:

توسعه ظرفیتی ، گردشگری پزشکی ، الگوی مفهومی ، ایران