بررسی اثرمحافظتی عصاره الکلی تخم شاهی بر تغییرات هیستوپاتولوژی و مورفولوژی اپیدیدیم در رت های دیابتی

هدف: دیابت ملیتوس یکی از بیماریهای متابولیک شایع و گسترده در سرتاسر جهان است و گیاهان دارویی از زمان قدیم تاکنون یک منبع درمانی برای این قبیل بیماریها بوده اند. مطالعه اخیر اثر محافظتی عصاره الکلی تخم شاهی را بر روی قند خون ناشتا و تغییرات 01120028 بافت اپیدیدیم در رت های دیابتی شده با داروی استرپتوزوتویسین بررسی کرده است. روش: ما در این بررسی 50 رت بالغ نژاد ویستار را در 5 گروه ده تایی تقسیم کردیم. گروه 1 گروه کنترل پلاسبو بود که مقدار 0.1 میلی لیتر نرمال سالین را از از طریق گاواژ معدی دریافت می کردند. گروه دوم گروه کنترل دیابتی بودند که مقدار 60mg/kg استرپتوزوتویسین را از طریق تزریق داخل صفاقی دریافت کردند و رت های با قند خون بالاتر از 250mg/dl به عنوان رتهای دیابتی در نظر گرفته شد. گروه 3 رت های دیابتی بودند که انسولین را را به مقدار gr100/U3 دریافت کردند و گروه 4 و 5 رت های دیابتی بودند که عصاره الکلی تخم شاهی را روزانه از طریق گاواژ معدی و به مقدار 0.1 سی سی در دوزهای 200mg/kg و 400mg/kg دریافت نمودند. یک روز بعد از آخرین گاواژ رت ها توسط کلروفرم بیهوش شدند و نمونه ها جهت بررسی های هیستولوژیکال در محلول بوئن قرار داده شدند. نتیجه: مصرف عصاره الکلی تخم شاهی در دوزهای 200mg/kg و 400mg/kg توانست سبب افزایش ارتفاع اپیتلیوم و کاهش دانسیته حجمی بافت همبند بین مجاری شود. این بررسی نشان میدهد که عصاره الکلی تخم شاهی یک عامل محافظتی موثر و مکمل در برابر اثرات تخریبی بیماری دیابت بر روی سیستم تناسلی جنس نر میباشد.

کلیدواژه ها:

دیابت ، اپیدیدیم ، تخم شاهی ، استرپتوزوتویسین و انسولین