نقش خود تنطیمی تحصیلی در پیش بینی سرزندگی تحصیلی دانش آموزان

پژوهش حاضر با هدف بررسی نقش خودتنطیمی تحصیلی در پیش بینی سرزندگی تحصیلی انجام گرفت. روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه ی آماری پژوهش را کلیه ی دانش آموزان دوره ی متوسطه ی اول شهر اردبیل در سال تحصیلی 96-1395 تشکیل می دادند که از میان آنها با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای تعداد 230 دانش آموز به عنوان نمونه انتخاب شدند که در نهایت پرسشنامه ی 223 دانش آموز قابل تحلیل بود. از پرسشنامه ی خودتنظیمی تحصیلی و پرسشنامه سرزندگی تحصیلی برای جمع آوری داده ها استفاده شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون های ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون استفاده شد. یافته ها نشان داد که بین خودتنظیمی تحصیلی (و مولفه های آن) با سرزندگی تحصیلی دانش آموزان رابطه ی مثبت معناداری وجود دارد. همچنین نتایج تحلیل رگرسیون آشکار کرد که تقریبا 57 درصد از کل واریانس سرزندگی تحصیلی براساس کیفیت زندگی در مدرسه و خودتنظیمی تحصیلی قابل پیش بینی است که متغیر کیفیت زندگی در مدرسه سهم بیشتری داشت. بنابراین، می توان نتیجه گرفت که کیفیت زندگی در مدرسه و خودتنظیمی تحصیلی از متغیرهای مرتبط با سرزندگی تحصیلی دانش آموزان می باشند.

کلیدواژه ها:

کیفیت زندگی در مدرسه ، خودتنظیمی تحصیلی ، سرزندگی تحصیلی ، دانش آموز