تاثیر هنر درمانی گروهی بر شاخص های نقاشی(خانه، آدمک ، درخت ) و تعاملات اجتماعی کودکان با مادران مبتلا به سرطان: یک مطالعه موردی با استفاده از نرم افزار مشاهده گر

مقدمه وهدف : هدف پژوهش حاضر بررسی تاثیر هنردرمانی گروهی بر تغییر شاخص های نقاشی(خانه، درخت، آدم ) و تعاملات اجتماعی(نگاه کردن به دیگران، صحبت کردن با دیگران، نقاشی کردن با دیگران و کمک کردن به دیگران) درکودکان بامادران مبتلا به سرطان بوده است.روش بررسی: از میان کودکان دبستانی شهر تهران که دارای مادر مبتلا به سرطان بودند و برای دریافت خدمات به موسسه خیریه حمایت از بیماران سرطانی سپاس مراجعه کردند 3 کودک به شیوه در دسترس انتخاب شدند . داده های مورد نیاز با استفاده از آزمون فرافکن خانه، درخت، آدمک ( HTP) و نیز نرم افزار مشاهدهگر ObserverXT2000 قبل و بعد از هنردرمانی گروهی جمع آوری گردید . هر یک از سه کودک طبق دستورالعمل آزمون فرافکن، نقاشی را انجام دادند و 10جلسه هنر درمانی گروهی بر روی آنها اجرا گردید و مجددا آزمون تکرار شد. از جلسات قبل و بعد از جلسات درمانی کودکان نیز فیلم ویدیوئی تهیه شد و شاخص های تعامل اجتماعی آنان که در نرم افزار مشاهده گر کد گذاری شده بود مشاهده و ثبت گردید.یافته ها :بررسی کیفی شاخص های نقاشی قبل و بعد از مداخله درمانی و نیز فراوانی تعاملات اجتماعی منعکس در نمونه فیلم های ویدئویی اولین و آخرین جلسه درمانی نشان داد که مداخله هنردرمانی گروهی تغییرات مثبتی در ترسیم خانه و آدمک برجای نهاده است، در حالی که بر ترسیم درخت تاثیر چندانی نداشته است . بررسی فراوانی تعاملات اجتماعی چهارگانه نیز افزایش قابل ملاحظه ای در تمامی تعاملات نمایان ساخت . نتیجه گیری:هنر درمانی گروهی تاثیرات مطلوبی بر شاخص های ترسیمی و تعاملات اجتماعی کودکان دارای والدین سرطانی دارد و به عنوان یک مداخله مثبت برای بهبود روحیه این کودکان توصیه می گردد.

کلیدواژه ها:

تعاملات اجتماعی ، سرطان ، نقاشی های فرافکن ، هنردرمانی گروهی