مدیریت سرمایه انسانی؛ رویکردی نوین در منابع انسانی موردمطالعه: پژوهشگاه نیرو

سال انتشار: 1397
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 294

فایل این مقاله در 10 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

MPHCONF04_146

تاریخ نمایه سازی: 11 تیر 1398

چکیده مقاله:

امروزه وجود سرمایه انسانی در هر سازمانی به عنوان یک مزیت استراتژیک نسبی مطرح است که موجب ارزش آفرینی میشود . از مزایای وجود و به کارگیری منابع انسانی کیفی و دانشمدار(سرمایه انسانی) میتوان به ارائه محصولات و خدمات متفاوت و متمایز باکیفیت، کاهش هزینه ها، خلاقیت و نوآوری و افزایش رقابت پذیری اشاره کرد. پژوهشحاضر، با هدف بررسی مدیریت سرمایه انسانی به عنوان پارادایمی جدید در حوزه منابع انسانی با تعیین وضعیت موجود مدیریت سرمایه انسانی در پژوهشگاه نیرو صورت گرفته است. روش پژوهش از نظر هدف کاربردی و از نظر شیوه گردآوری داده ها توصیفی است. جامعهی آماری شامل کلیه مدیران، پژوهشگران و کارشناسان غیرپژوهشی پژوهشگاه نیرو میباشد که تعداد آنها برابر 381 نفر است، که با استفاده از فرمول کوکران تعداد 191 نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند؛ بر اساس روش نمونه گیری طبقه-ای نسبتی در سه طبقه ی مدیران به تعداد32 نفر، پژوهشگران به تعداد 90 نفر و کارشناسان غیرپژوهشی 69 نفر دسته بندی شدند. جهت گردآوری داده ها از پرسشنامه مدیریت سرمایه انسانی( پژوهشگر ساخته) استفاده شده است. پایایی پرسشنامه با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ (مدیریت سرمایه انسانی( 0,97 ارزیابی شد. همچنین برای سنجش روایی ابزار پژوهش علاوه بر روایی محتوایی مبتنی بر نظرات خبرگان و صاحبنظران این حوزه، روایی سازه نیز مورد استفاده قرار گرفت. به منظور تجزیه و تحلیل داده ها از آمار توصیفی(میانگین، انحراف معیار و درصد) و تحلیل استنباطی (آزمون تی تست تک نمونه ای و آزمون کولموگروف- اسمیرنوف) استفاده شد. یافته ها نشان داد: ( 1) وضعیت مدیریت سرمایه انسانی در پژوهشگاه نیرو پایین تر از حد متوسط است. (2) وضعیت جذب سرمایه انسانی با میانگین2,82 پایینتر از حد متوسط است. (3) وضعیت توسعه سرمایه انسانی نیز با میانگین 2,17 پایینتر از حد متوسط است. (4) همچنین حفظ و نگهداشت سرمایه انسانی با میانگین 2,12در وضعیتی تقریبا0 مشابه با توسعه سرمایه انسانی در وضعیت نامطلوبی قرار دارد.

نویسندگان

الهام فرهادی

دانشگاه تهران، تهران